سوناک دیگر پادزهر محافظه‌کاران برای هرج و مرج رهبری جانسون نیست | ریشی سوناک

آیا هفته ریشی سوناک از جهنم همسایه اش را در شماره 10 نجات داده است؟ تا همین اواخر، صدراعظم به عنوان امن ترین گزینه برای جایگزینی بوریس جانسون در صورتی که نمایندگان مجلس تصمیم بگیرند که موقعیت نخست وزیر غیرقابل دفاع است، دیده می شد.

صدراعظم خود را پادزهر هرج و مرج در خیابان داونینگ قرار داده بود و از برخی از سخت ترین لحظات جانسون برای اعمال سیاست های مورد علاقه خود مانند افزایش بیمه ملی استفاده می کرد.

اما اکنون او پس از جریمه شدن همراه با نخست وزیر به دلیل شرکت در جشن تولد قرنطینه، جایگاه اخلاقی خود را از دست داده است.

از زمانی که نمایندگان حزب محافظه کار “دیوار قرمز” در ژانویه گرد هم آمدند تا “توطئه پای خوک” را برای ارسال نامه های عدم اعتماد به رهبری جانسون در بحبوحه افشاگری های تقریباً روزانه درباره احزاب نقض کننده قرنطینه در داونینگ استریت آغاز کنند، خیلی تغییر کرده است.

در میان نمایندگان مجرب تر اتفاق نظر وجود داشت که جانسون فقط زمانی باید به چالش کشیده شود که رای عدم اعتماد مطمئناً موفق شود – به این معنی که تعداد قابل توجهی از ارسال نامه به کمیته 1922 خودداری کردند. آنها گفتند که لحظه ارسال نامه ها زمانی است که جانسون جریمه شد.

برخی هنوز بر این باورند که نامه‌های بیشتری می‌توانند وارد شوند و اکنون اخطارهای جریمه ثابت صادر شده‌اند. یکی پیش‌بینی کرد که سوناک تصمیم بگیرد که موقعیتش غیرقابل دفاع است و استعفا دهد – که می‌تواند بر نخست‌وزیر فشار بیاورد تا همین کار را انجام دهد.

اما بلافاصله پس از جریمه ها، اکثر نمایندگان مجلس برای تفکر مکث می کنند. یکی از نمایندگان ارشد پارلمان که از منتقدان جانسون بود، گفت که آنها نزدیک به ناامیدی از همکاران خود بودند. دیگری اعتراف کرد که “زمان بندی به نفع نخست وزیر بوده است” با تاخیر در تحقیقات Met و با اعلام این خبر در حالی که اکثر نمایندگان مجلس برای تعطیلات عید پاک دور هستند.

حداقل سه منتقد عمومی نخست‌وزیر اکنون علیه یک چالش بحث کرده‌اند – سر راجر گیل، رهبر محافظه‌کاران اسکاتلند، داگلاس راس، و اندرو بریجن.

گیل گفت که او معتقد است که نخست وزیر نباید حزب را به انتخابات بعدی هدایت کند اما گفت که شورشیان باید منتظر بمانند. بریجن گفت که جنگ در اوکراین به معنای غیرممکن بودن چالش است، اما این “پایان این موضوع” نیست.

رابرت گودویل، وزیر سابق وزارت کشور، گفت که در صورت تشدید اوضاع در اوکراین به شدت نگران دورنمای خلأ رهبری است، به ویژه زمانی که غرب نسبت به انتقام‌جویی در صورت استفاده روسیه از سلاح‌های شیمیایی هشدار داده است. او گفت: «کسی که بیشتر از یک رقابت رهبری استقبال می کند، رئیس جمهور پوتین است.

اما برای دیگران، دلیل خودخواهانه تری برای منحرف کردن یک رقابت وجود دارد: عدم وجود یک جانشین قابل قبول. یکی از نمایندگان مجلس گفت: “جانشینان همه آسیب دیده اند، از بیمه ملی یا ویزا یا اظهارات احمقانه، این به معنای یک مسابقه غیرقابل پیش بینی است و شما نمی توانید آن را در جنگ داشته باشید.”

اکثر نمایندگان مجلس از احتمال جایگزینی سوناک به جانسون راحت بودند، حتی اگر او اولین انتخاب آنها نبود. اگرچه همیشه تردیدهایی در مورد توانایی سوناک برای برقراری ارتباط با مردم وجود داشت، بسیاری از نمایندگان مجلس نحوه مدیریت او با همه‌گیری، تردید او در قفل کردن و تمایل او برای کنترل هزینه‌های عمومی را تحسین کردند.

اما پس از یک هفته سرفصل در مورد وضعیت غیرخانواده بودن همسرش که ثروت عظیم خانوادگی او را در کانون توجه قرار داد، احساس ناخوشایندی نسبت به صدراعظم از سوی نمایندگان مجلس که قبلاً از افزایش بیمه ملی عصبانی شده بودند و بیانیه بهاری فاقد حمایت اضافی ملموس برای هزینه بود، منفجر شد. بحران زندگی

لیز تراس که زمانی به عنوان عزیز اعضا شناخته می شد، در میان همکارانی که از برخی اظهارنظرهای او به عنوان وزیر امور خارجه، از جمله اینکه بریتانیایی ها باید برای جنگ در اوکراین سفر کنند، ناراحت شده بودند، چندان محبوبیتی ندارد.

پریتی پاتل پس از یک سری رسوایی های وزارت کشور شاهد سقوط ستاره خود بوده است، بعید است که مایکل گوو در سومین تلاش خود موفق شود و ساجد جاوید اخیراً مجبور شده است قبل از ورود به مجلس خود اعتراف کند که غیرخانم بوده است. همانطور که اوضاع پیش می‌آید، بن والاس، وزیر دفاع، تنها وزیر کابینه است که هر نوع تحسین نمایندگان مجلس را به دست آورده است.

در خارج از کابینه، بسیاری از طرفداران برگزیت هنوز به جرمی هانت با سوء ظن نگاه می کنند و نامزد خارجی، تام توگندات، هیچ تجربه وزارتی ندارد.

در هفته‌های آتی چیزهای زیادی ممکن است تغییر کند – به‌ویژه با انتخابات محلی و یک انتخابات بسیار دشوار که به طور بالقوه در افق در ویکفیلد در پیش است. یکی از نمایندگان مجلس گفت: «من فکر می‌کنم که اکنون انتخابات آزمون واقعی است. من مطمئن هستم که نخست‌وزیر علاقه‌مند خواهد بود ببیند رای‌دهندگان واقعاً از این همه نظر چه می‌کنند.»