در کیف، خوش بینی محتاطانه به عنوان شهرستان تلاش می کند برای بازگشت به حالت عادی

کیف اکنون ساکت است زیرا بمباران ها، موشک ها و راکت هایی که زندگی روزمره را در حومه پایتخت اوکراین نشان می دهد دیگر وجود ندارد.

با عقب نشینی نیروهای روسی به بلاروس پس از تلاش ناموفق برای تصرف شهر، مردم محلی در تلاشند تا حدی عادی را در خود ایجاد کنند.

سوتلانا ملنیچنکو از ساکنان کیف گفت: «زندگی در کیف در حال بازگشت است، رستوران ها باز می شوند، فروشگاه ها باز می شوند، کافه ها باز می شوند.

“در نهایت احساس راحتی در حال بازگشت است.”

در طول یک هفته و نیم گذشته، کیف از داشتن دشمنانی در دروازه‌های خود، سرانجام توانست برای اولین بار از زمان آغاز تهاجم روسیه در 24 فوریه، دوباره کمی نفس بکشد.

ساکنان شروع به بازگشت کرده اند، مشاغل بازگشایی شده اند، و تلاش های بازسازی مردمی در مناطقی که در اثر گلوله باران آسیب دیده اند آغاز شده است.

در همان زمان، ساکنان شروع به بازسازی زندگی خود کرده‌اند تا هم برای خود و هم برای عزیزانشان از آسیب‌های ناشی از جنگ خلاص شوند.

با این وجود، درگیری‌های جاری در سایر بخش‌های کشور و جستجوی افراد ناپدید شده در میان آوار در حومه‌های اشغالی سابق کیف همچنان بر زندگی در اینجا سایه افکنده است و ساکنان و مقامات هشدار می‌دهند که خطرات طولانی – هم از نظر تجدید حملات به کیف و تلفات ناشی از تله های انفجاری که روس ها پشت سر گذاشته اند – بازگشت واقعی به حالت عادی را غیرممکن می کند.

دیمیتری گراسیموف، درامر و مهندس صدا که در کیف زندگی می کند، گفت: “زندگی بهتر شده است.” صدای انفجار و آژیر کمتر و کمتر شنیده می شود.

گراسیموف در آن سوی خیابان برج تلویزیونی کیف زندگی می کند که در روزهای اولیه جنگ توسط روسیه مورد حمله قرار گرفت و پس از آن شروع به گذراندن چند شب در راهروی خود دور از پنجره کرد. از آنجایی که بمب ها متوقف شده اند، او توانسته است تمام وقت به اتاق خواب خود بازگردد.

ایوان کوریلکو، مدیر یک رستوران پیتزا در مرکز کیف که در زمان عقب نشینی نیروهای روسی از کیف، درهای خود را برای خدمات نشستن باز کرد، گفت: «در کیف، شما احساس می کنید که هر روز امن تر و ایمن تر می شود. سرمایه، پایتخت.

کوریلکو گفت که در مقایسه با بیشتر دوران جنگ، وضعیت کنونی با خود یک تغییر خوشایند در جو به همراه داشته است.

او گفت: «مردم شروع به بیرون رفتن کرده‌اند. “ما درک می کنیم که می توانیم تاسیسات خود را به روی مهمانان باز کنیم.”

فروشگاه‌های مواد غذایی و پمپ بنزین‌ها در طول جنگ در کیف باز مانده‌اند، اما اکنون، رستوران‌ها، کافه‌ها، کافه‌ها، داروخانه‌ها، آرایشگاه‌ها و دیگر ارکان اصلی زندگی عمومی درهای خود را باز کرده‌اند.

به گفته مقامات کیف، ممنوعیت مشروبات الکلی تحت حکومت نظامی لغو شد، منع آمد و شد شبانه از ساعت 8 تا 9 شب به تعویق افتاد و چندین خط مترو فعالیت محدودی را آغاز کردند.

یک برنامه وب به نام LUN Misto به ساکنان نشان می دهد که کدام مشاغل در سراسر شهر باز هستند، و اگرچه اعداد دقیق در دسترس نیستند، نمایش نقشه برنامه اکنون با مکان های فعال در سراسر کیف متراکم است.

در 6 آوریل، ویتالی کلیچکو، شهردار کیف، از ساکنانی که شهر را ترک کردند، خواست تا زمانی که وضعیت بهتر شود، دور بمانند.

اما از آنجایی که زندگی در کیف به تدریج امن تر شده است، بسیاری از مردم به هر حال برمی گردند.

داریا کولومیک، دی جی، مجری سابق تلویزیون و متصدی موسیقی که در روزهای اولیه جنگ از شهر گریخت، گفت که ممکن است در چند روز آینده به کیف بازگردد.

کولومیک در مورد زمانی که در خارج از شهر گذرانده است، گفت: “من چمدانم را باز نکردم.” «احساس می‌کنم که آماده رفتن هستم [back] حالا چون دلم برایش خیلی تنگ شده است.»

داریا کریژ در آغاز جنگ نیز شهر را به مقصد ایوانو-فرانکیفسک در غرب اوکراین ترک کرد، اما از آن زمان در اواخر ماه مارس بازگشت تا Squat 17b را بازگشایی کند، کافه‌ای که او یکی از بنیانگذاران آن بود. او گفت که این کار را به دلیل تمایل به پس دادن به جامعه خود انجام داده است.

کریژ گفت: “مردم باید یکدیگر را ببینند، ارتباط برقرار کنند، فرصتی برای در آغوش گرفتن کسی داشته باشند.” “وضعیت در حال بهتر شدن است. و حالا ما فشار آوردیم [the Russians] بازگشت، و مردم این اطلاعات را می خوانند و می فهمند که کیف امن ترین شهر کشور است.”

“آنها آماده اند که برگردند تا تبدیل شوند [a] بخشی از شهر که آنها بیشتر از همه دوست دارند، “او افزود

با این حال، به گفته مایکولا پوروزنیک، معاون اول شهردار شهر، که از زمان آغاز جنگ نیز نقش رئیس اداره نظامی کیف را بر عهده گرفت، باید کارهای زیادی انجام شود.

وی با بیان اینکه بیش از 200 ساختمان در این شهر آسیب دیده است که بیش از 150 ساختمان غیرنظامی هستند، افزود که شهر همچنان در حال جمع آوری اطلاعات لازم برای آغاز رسمی برنامه بازسازی خود است.

به گفته مقامات وزارت امور داخله، دولت اوکراین اپلیکیشنی به نام Action راه اندازی کرده است که اوکراینی ها می توانند از آن برای گزارش ساختمان های آسیب دیده استفاده کنند، که بنا بر گزارش ها به دولت اجازه می دهد پس از جنگ به مردم بازسازی و غرامت بپردازد.

اما تلاش های بازسازی تحت رهبری جامعه از قبل آغاز شده است. در یک مجتمع مسکونی در ناحیه پودیلسکی کیف، که در 18 مارس توسط موشک روسی به شدت آسیب دیده بود، مردم محلی شروع به جمع آوری قطعات زندگی خود و بازسازی آنچه از دست داده بودند، کرده اند.

میخائیل ویدمیدنکو، مردی که در آن نزدیکی زندگی می‌کند و در اواخر ماه مارس به مدت یک هفته در حال بازسازی در مجتمع بود، گفت: «ما پنجره‌های کنده شده را می‌پوشانیم و سقف‌ها را هر کجا که بتوانیم بازسازی می‌کنیم. ما باید این کار را برای همه ساکنانی که در اینجا زندگی می کنند و جایی برای رفتن ندارند، انجام دهیم.

پاول، یکی از ساکنان مجتمع، تمام دیوار آپارتمانش در اثر اصابت موشک منفجر شد. او از آن زمان به بعد هر روز برمی‌گشت تا اقلامی را که برایش مهم‌تر هستند را جمع‌آوری کند – مجموعه فیلم‌ها و موسیقی‌هایش، عکس‌های خانوادگی‌اش و غیره.

در یک مهدکودک مجاور، اعتصاب شیشه ها را شکست و صندلی ها و میزها را به پرواز درآورد.

بارباشینا، مربی سخنرانی که به مدت 40 سال در مهدکودک کار می کرد، چند ساعت پس از انفجار به آنجا رسید.

او گفت: «عصر کار را ترک کردم و این یک مهدکودک زیبا بود، و من سر کار آمدم. [in the morning] و همه چیز خراب شد.»

اما هفته‌ها بعد، او برگشت و بر تلاش‌های بازسازی در مدرسه نظارت داشت.

«وقتی به اینجا رسیدم، فهمیدم که باید گونه هایت را پاک کرد و کاری کرد. چون نشستن و گریه کردن معنا ندارد.

با وجود خلق و خوی سازنده در شهر، ساکنانی مانند ملنیچنکو همچنان نسبت به تلاش‌های آینده روسیه برای بازگرداندن جنگ به کیف محتاط هستند. برای پوروزنیک، از زمانی که نیروهای روسی از منطقه خارج شدند، سطح تهدید در پایتخت تغییر چندانی نکرده است.

آیا کسی می تواند به ما بگوید که حمله دیگری از بلاروس به شهر کیف انجام نخواهد شد؟ هیچ کس نمی تواند این را به ما بگوید.

حتی اگر صلح واقعی و با ثبات در کیف برسد، واقعیت های تهاجم روسیه به سایر نقاط کشور همچنان در ذهن ساکنان، به ویژه کسانی که از سایر مناطق اوکراین به کیف گریخته اند، پررنگ است.

گراسیموف که با شروع جنگ در دونباس در سال 2014 از شهر دبالتسوه در دونباس فرار کرد، گفت: «این عقیده وجود دارد که روسیه اکنون تمام نیروهای خود را به دونباس پرتاب خواهد کرد و والدین من آنجا هستند. سالها بعد نمی توانم بگویم که کاملاً آرام هستم.»

برای بسیاری از ساکنان پایتخت اوکراین، تا زمانی که درگیری در سایر نقاط کشور به پایان نرسد، زندگی کاملاً امن نخواهد بود. و علیرغم پیشرفت هایی که گراسیموف داشته است، گراسیموف تا آخر جشن نخواهد گرفت.

“من ازدواج می کنم [to my girlfriend]او درباره برنامه های خود پس از جنگ گفت. ما یک بطری شراب فرانسوی داریم، [but] ما این بطری را نمی نوشیم ما توافق کرده‌ایم که این بطری را نه زمانی که جنگ تمام شد، بلکه زمانی که پیروز شدیم، بنوشیم.»