اتاق خبر کاملاً زنانه در سومالی راه اندازی شد تا دامنه رسانه ها را گسترش دهد | سومالی

اولین خانه رسانه ای تمام زنان در سومالی راه اندازی شده است و فرصتی نادر برای خبرنگاران زن در این کشور ایجاد می کند تا داستان هایی را که می خواهند بگویند، تحقیق و منتشر کنند.

این تیم شش نفره به رهبری یکی از معدود تولیدکنندگان خبرهای ارشد زن در کشور، برای تلویزیون، رادیو و رسانه های آنلاین در مورد موضوعاتی مانند خشونت مبتنی بر جنسیت، زنان در سیاست و کارآفرینان زن محتوا تولید خواهد کرد.

مهمتر از همه، آنها استقلال تصمیم گیری در زمینه تحریریه را خواهند داشت.

نسرین محمد احمد، سردبیر، که 12 سال به عنوان روزنامه نگار کار کرده و یکی از بنیانگذاران روزنامه نگار زنان سومالی است، گفت: “ما می خواهیم این موضوعات را پوشش دهیم و باورهای اجتماعی را که زنان باید در خانه بمانند به چالش بکشیم.” سازمان.

زنانی که در سومالی در رسانه‌ها کار می‌کنند با چالش‌های متعددی روبرو هستند، از نادیده گرفته شدن و محرومیت از تبلیغات گرفته تا قلدری و آزار جنسی. احمد 27 ساله گفت: «مردها فکر می کنند باید وارد شوید، اخبار را بخوانید و به خانه بروید.

فتحی محمد احمد (بدون رابطه)، 25 ساله، معاون سردبیر Bilan، گفت که آزار جنسی در بخش رسانه شایع است و او باید تاکتیک هایی را برای جلوگیری از پیشرفت همکاران مرد ایجاد کند. او گفت: “بزرگترین چالشی که روزنامه نگاران زن در سومالی با آن مواجه هستند، سوء استفاده از سوی روزنامه نگاران مرد است.” “آنها به شما پیشنهاد کمک می دهند اما فقط در صورتی که در ازای آن چیزی به آنها بدهید.”

احمد افزود: مردها به من جملاتی از این قبیل گفته اند که “تو زیبا هستی، من بدنت را دوست دارم” و تنها زمانی که گفتم نامزدم را متوقف کردند.

Bilan، که در سومالی به معنای روشن و روشن است، در پایتخت، موگادیشو، در Dalsan Media Group، یکی از بزرگترین سازمان های رسانه ای کشور مستقر خواهد شد. اخبار و ویژگی‌ها را منتشر می‌کند و آموزش و راهنمایی را از روزنامه‌نگاران معتبر سومالیایی و بین‌المللی، از جمله Lyse Doucet و Razia Iqbal از BBC، Lyndsey Hilsum از Channel 4 و Mohammed Adow در الجزیره ارائه خواهد کرد. دوره های شش ماهه کارآموزی به بهترین دانشجویان دختر روزنامه نگاری سال آخر در دو دانشگاه در موگادیشو ارائه می شود.

این پروژه که توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) تامین می شود، آزمایشی یک ساله است، اما جوسلین میسون، نماینده مقیم UNDP در موگادیشو، مطمئن است که این پروژه به یک راه اندازی دائمی تبدیل خواهد شد و ممکن است در مناطق سومالی نیز گسترش یابد. میسون گفت: «ما امیدواریم که این یک تغییر بازی برای صحنه رسانه‌های سومالی باشد، فرصت‌های جدیدی را برای زنان روزنامه‌نگار بگشاید و موضوعاتی را که نادیده گرفته شده‌اند، به‌ویژه موضوعاتی که برای زنان مهم هستند، روشن کند.»

تیم Bilan شامل زنی است که برای اولین بار خانواده خود را ترک می کند و در موگادیشو کار می کند. شکری محمد عبدی گفت: “من از یک طایفه روستایی هستم که نمی خواهد هیچ یک از اعضای آن روزنامه نگار شوند، به ویژه زنان جوان.” ما از بوته‌ای می‌آییم، جایی که مفهوم روزنامه‌نگار بودن وجود ندارد.»

یکی دیگر از اعضای تیم، کیین حسن فکات، در یکی از سه اردوگاه پناهندگان داداب در کنیا بزرگ شد. او امیدوار است که بیلان محیط امن و الهام‌بخشی را برای زنان فراهم کند تا داستان‌های خود را بیان کنند. از هر سومالیایی بپرسید که به چه کسی وابسته است. آنها همیشه خواهند گفت “مادر من”. همه چیز در سومالی به زنان بستگی دارد – اقتصاد، خانه، فرزندان، خانواده.