سادیو مانه در حالی که لیورپول در رقابت قهرمانی در منچسترسیتی امتیاز گرفت، آن را به تساوی رساند | لیگ برتر

صحبت‌ها درباره سه‌گانه‌ها و چهار برابری‌ها، نوعی غارت تاریخی بوده است و به وضوح، چیزی باید ارائه شود. فقط هنوز نه. منچسترسیتی احتمالاً از این تساوی خوشحال تر خواهد بود زیرا آنها را بالاتر از لیورپول نگه می دارد و یک بازی دیگر در لیگ برتر متوقف شده است، اگرچه تیم پپ گواردیولا این شانس را داشت که در نیمه دوم از دیدگان خارج شود. و در پایان آن را نیشگون گرفته باشد.

لیورپول شاهد پایان بردهای 10 بازی خود در لیگ بود، سکانسی که به آنها کمک کرد برتری سیتی در صدر را به یک امتیاز کاهش دهند. در ژانویه، امتیاز 14 بود، البته سیتی دو بازی اضافی انجام داده بود. گواردیولا آن را “یک سرنخ جعلی” خوانده بود. اما باز هم لیورپول استدلال خواهد کرد که این بدترین نتیجه برای آنها نبوده است.

درام تپنده‌ای وجود داشت، لیورپول در حال حفاری عمیق برای یافتن یک جفت گل تساوی بود، دومین گلی که سادیو مانه در آغاز نیمه دوم به آنها داد تا رویای چهار جام را زنده نگه دارد. دیوگو جوتا اولین گل خود را به ثمر رساند.

سیتی که کوین دی بروین و گابریل ژسوس برجسته را هدایت کرده بود، در نهایت حرکت خود را انجام داد. ریاض محرز به عنوان بازیکن تعویضی به تازگی یک ضربه ایستگاهی را در بیرون از تیرک خم کرده بود. در حال حاضر، در اعماق وقت های تلف شده، دی بروین نقش او را بازی می کند. در حالی که آلیسون از خط خود خارج شده بود، او به سمت داخل جیغ زد تا فینیش تراشه شده را درست کند تا آن را خیلی بالا بیاورد. لیورپول می تواند بازدم کند. حداقل تا روز شنبه دو تیم در نیمه نهایی جام حذفی دوباره به مصاف هم بروند.

رقابت بین باشگاه‌ها نسبتاً کوتاه بوده است و در 2017-2018 شعله‌ور شد – فصلی که لیورپول سیتی را از لیگ قهرمانان اروپا حذف کرد – اما با خشونتی نادر سوخته است. هر کدام دیگری را به سمت ارتفاعات جدید سوق می دهد. در پس زمینه عشق گواردیولا/یورگن کلوپ، دلیل محکمی وجود داشت که می گفت این تیم ها اکنون بهترین های اروپا هستند. میل به بهترین بودن در هر لحظه، هر دوئل.

سیتی اولین خون خود را به دست آورد و اگر گل دی بروین با خوش شانسی شکست خورد، ضربه او از لبه منطقه با انحراف شدید از جوئل ماتیپ و فراتر از آلیسون پرواز کرد، این پاداش مثبت بودن تیمش در همان ابتدا بود.

گواردیولا در ترکیب 4-2-1-3 حیرت‌انگیز قرار گرفته بود، برناردو سیلوا در سمت چپ رودری و دی بروین یک نقش آزاد در پشت مهاجم مرکزی، رحیم استرلینگ، امنیت ایجاد می‌کرد. وینگرها، ژسوس و فیل فودن، تحت فشار قرار گرفتند. این دی بروین بود که در دقیقه چهارم ژسوس را آزاد کرد و زمانی که بازیکن برزیلی از زمین عبور کرد، استرلینگ مجبور به گلزنی شد. پایان او ضعیف بود و آلیسون نجات داد.

تلاش دی بروین برای 1-0 به دنبال یک ضربه ایستگاهی سریع سیتی بود و به نظر می رسید که او قبل از تخلیه با پای چپ، کمی خیلی راحت از فابینیو دور شد. لیورپول در مواجهه با سرعت و تهاجمی سیتی متلاطم شد و با این حال در دقیقه 13 پس از اولین ضربه به جلو، مساوی شد.

چه ضربه‌ای بود، اندی رابرتسون به طرز ماهرانه‌ای به تیرک دوردست می‌خورد، پس از اینکه تیمش توپ را از راست به چپ کار می‌کرد و ترنت الکساندر-آرنولد برای اولین بار به عقب برگشت تا جوتا به خانه برود. آیا ادرسون باید نجات می داد؟ مطمئناً او دیر پایین آمد.

دروازه بان سیتی تا آن زمان دو بار به طرز وحشتناکی در مالکیت توپ قرار داشت و در دقیقه 23 زمانی که به صورت جعلی برای پاک کردن توپ و تقریباً اجازه می داد توپ وارد دروازه خودش شود، از خود برتری می یافت. در نهایت، او پاس خود را در حالی که جوتا وارد می شد، پخش کرد. ادرسون معتاد به هیجانات ظاهر شد.

سیتی در نیمه اول تسلط داشت و از طریق توپ های بلند به کانال ها حمله های مکرر انجام داد و از فضاهای پشت مدافعان کناری لیورپول استفاده کرد. دی بروین و ژائو کانسلو پس از ورود به داخل از سمت چپ از کنار تیرک نزدیک شوت زدند در حالی که گل دوم سیتی نیز نتیجه ورود آنها به پشت خط دفاعی بالای لیورپول بود.

بعد از اینکه لیورپول یک کرنر را دفع کرد، کانسلو روی یک سانتر از سمت چپ ضربه شلاق زد و اگر چهار پیراهن آبی آسمانی در موقعیت های آفساید وجود داشت، نفر پنجم دور پشت که عیسی بود، نبود. او با الکساندر-آرنولد هم سطح بود و پایان خود را به سقف تور هدایت کرد.

سیتی می توانست قبل از این فاصله بازی بیشتری داشته باشد. رودری جان استونز را هنگام تلاش برای زدن ضربه ایستگاهی با سر از دست داد و رابرتسون انگشت پا را بیرون آورد تا استرلینگ را پس از ارسال فودن ناکام بگذارد. آیمریک لاپورته تکل مهمی انجام داد تا جوتا را خفه کند اما لیورپول می دانست که باید کارهای بیشتری انجام دهد.

چیزی که تیم کلوپ را بسیار خاص می کند این است که آنها اغلب فقط به یک بارقه برای تغییر روند نیاز دارند – چند پاس، یک لحظه الهام گرفتن. آنها بلافاصله پس از شروع مجدد دریافتند که گواردیولا در کمال ناباوری روی صندلی خود فرو رفته است.

فضاها پشت خط دفاعی سیتی بود. حالا لیورپول یکی را پیدا کرد، صلاح در حال حرکت روی پاس الکساندر-آرنولد بود تا مانه را که از کایل واکر جدا شده بود آزاد کند. پایان بار اول تاکیدی بود و جوتا مدت کوتاهی پس از آن نزدیک می‌شد، ادرسون برای نجات تلاش می‌کرد، دفاع سیتی پس از ارسال صلاح دوباره متلاشی شد.

نتیجه به نظر می رسید که گویی روی لبه چاقو متعادل است، حاشیه ها بسیار خوب – همانطور که مشخص شد وقتی خطوط VAR بیرون آمدند تا استرلینگ را در 63 دقیقه پس از اینکه او روی یک توپ از طریق دی بروین برای اتمام کار دویدند، رد کردند. میلی متر در آن بود.

ریسک پذیری از هر دو طرف مشخص بود. خطوط عقب همچنان بالا بودند و به نظر می‌رسید که هر یک از بازیکنان مهاجم می‌توانند در مراحل پایانی برای سرقت آن‌ها بدودند – اگر فقط پاس می‌توانست انتخاب شود. این یک منظره گیرا ایجاد کرد. محرز شانس بزرگی در بازی باز خواهد داشت. چگونه او دوباره وقت خود را می خواهد.