گروه های خشونت خانواده خواستار اولین پناهگاه ویژه فرهنگی ویکتوریا هستند | ویکتوریا

زارا* معتقد است که او و فرزندانش امروز زنده نمی‌ماندند، اگر حمایت‌هایی که او در پناهگاه خشونت خانوادگی در نیوزیلند دریافت کرد که مطابق با نیازهای فرهنگی او بود، نبود.

زارا گفت: «پناهگاه اصلی، جدیت آزاری را که زنان قومی از آن رنج می برند، درک نکردند. «خانواده، جامعه و جامعه به من گفته اند که بارها و هر بار که سوء استفاده بدتر می شود آشتی کنم.

این تأثیر فرهنگی است که بر ما فشار می آورد و ما باید همه چیز را فدای دیگران کنیم.»

با این حال، زارا توسط مددکاران اجتماعی در پناهگاهی که توسط Shakti اداره می‌شود، کمک می‌کند – سازمانی که از زنان، کودکان و خانواده‌های آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه حمایت می‌کند.

او گفت در حالی که مایحتاج اولیه و اسکان را دریافت می‌کرد، کارگران نیز به زبان او که مربوط به شرایطش بود صحبت می‌کردند و مهارت‌های لازم برای خوداتکایی را برای او فراهم کردند.

شاکتی در ویکتوریا حضور دارد، جایی که خدمات تماس بحران را اجرا می کند و مدیریت پرونده، مشاوره، برنامه های آموزشی و کارگاه های آموزشی را ارائه می دهد.

اما بودجه کافی برای اداره یک پناهگاه در ایالت دریافت نمی کند.

برخلاف کوئینزلند و نیو ساوت ولز، ویکتوریا هیچ پناهگاه فرهنگی خاصی برای خشونت خانوادگی ندارد.

وینا بارسیوال، مشاور شاکتی مستقر در ملبورن، گفت که زنانی که او با آنها کار می کند، با توجه به چالش های منحصر به فردی که با آن روبرو هستند، مانند ازدواج اجباری یا زیر سن قانونی، سوء استفاده از جهیزیه، عدم امنیت ویزا، انزوا و شرم، نیاز به حمایت مناسب دارند.

«عقاید ما بسیار ریشه‌دار است. من یک مشتری داشتم که با آزار و اذیت مواجه بود و او به پدر و مادرش گفت و پدرش گفت: “ترجیح می دهم یک دختر مطلقه داشته باشم تا یک دختر مرده” اما او آنجا را ترک نکرد زیرا نمی خواست با این بدنام روبرو شود. از طلاق،» او می گوید.

او گفت: «این زن جوان‌تر بود که کار می‌کرد و پول خوبی به دست می‌آورد و از حمایت والدینش برخوردار بود، اما آنقدر در وجودش ریشه دوانده بود که اگر برود کاملاً شکست می‌خورد. این چیزی است که فقط یک فرد با پیشینه مشابه می تواند آن را درک کند.»

در سال 2020، یک پزشک قانونی ویکتوریا پس از تحقیق در مورد خودکشی چهار زن در جامعه بین سال‌های 2018 و 2019، خواستار خدمات حمایتی قابل دسترس‌تر و مناسب‌تر از نظر فرهنگی برای زنان جنوب آسیا در شهر ویتلسی شد.

پزشکی قانونی حکم داد که شواهد “سطح رضایتمندی برای یافتن اینکه خشونت خانوادگی عامل تشدید کننده مرگ است” را فراهم نمی کند، اگرچه در دو مورد از موارد اتهامات جدی در مورد خشونت خانوادگی وجود داشت.

این چهار سال پس از آن اتفاق افتاد که یک کمیسیون سلطنتی ویکتوریا در مورد خشونت خانوادگی دریافت که مردم از جوامع چندفرهنگی، مذهبی و قومی به طور نامتناسبی تحت تأثیر خشونت خانوادگی قرار دارند و با موانع بیشتری برای جستجوی امنیت و عدالت روبرو هستند.

دولت شش توصیه از هفت توصیه‌ای را که در رابطه با مردم از جوامع مختلف از نظر فرهنگی و زبانی انجام شده است، اجرا کرده است.

“ما می دانیم که خشونت خانوادگی می تواند در هر جامعه ای رخ دهد و دسترسی به حمایت فرهنگی مناسب بسیار مهم است – به همین دلیل است که ما در حال ایجاد یک سیستم خشونت خانوادگی هستیم که برای همه اعضای جامعه ویکتوریایی فراگیر، در دسترس، پاسخگو و ایمن باشد.” گابریل ویلیامز، وزیر پیشگیری از خشونت خانوادگی، در بیانیه ای گفت.

درخواست برای کمک هزینه تا سقف 250,000 دلار در حال حاضر برای پروژه هایی که از مشارکت و همکاری بین سازمان های جامعه چند فرهنگی ویکتوریا و خدمات تخصصی خشونت خانوادگی و تجاوز جنسی حمایت می کنند، باز است، در حالی که 7 میلیون دلار در سال 2021 برای ارائه ابتکارات پیشگیری اولیه و مداخله زودهنگام فرهنگی مناسب ارائه شد.

بارسیوال گفت که زنان باید وارد محیطی شوند که در آن احساس امنیت و آرامش کنند اگر تصمیم به ترک یک رابطه خشونت آمیز داشته باشند.

او گفت: «زنان باید احساس کنند که مورد قضاوت قرار نمی‌گیرند، نیازی به توضیح ندارند، می‌توانند به زبان خود صحبت کنند، غذایی را که می‌خواهند بخورند یا نمازهایی را که می‌خواهند بخوانند بخورند.

در غیر این صورت، اگر احساس راحتی نکنند، یا احساس غرق شدن کنند، در نهایت به سمت مجرم باز می‌گردند و زمانی که برمی‌گردند همیشه سخت‌تر می‌شود، زیرا آزار بدتر می‌شود.»

صالحا سینگ، از IndianCare، یک سازمان رفاه اجتماعی که به زنان فراری از خشونت خانوادگی کمک می‌کند، از دانشجویان بین‌المللی حمایت می‌کند و آموزش مواد مخدر و الکل را ارائه می‌دهد، گفت که آنها در طول همه‌گیری همه‌گیر، غرق درخواست‌های کمک شده‌اند.

او گفت: «حتی موسسات خیریه و سازمان های بزرگ با بودجه بسیار بیشتر از ما از ما تماس می گیرند و می گویند لطفا به ما کمک کنید، ما اطلاعات فرهنگی مناسبی برای زنان نداریم.

«ما با پیشگیری اولیه و مداخله زودهنگام سروکار داریم، اما نمی‌توانم به شما بگویم که چه تعداد از زنان به دنبال حمایت قانونی، حمایت مالی برای پرداخت قبوض، پوشک، هزینه‌های مدرسه هستند. ما بودجه لازم برای ادامه دادن نداریم.»

سینگ گفت در جامعه آموزش کافی در مورد خشونت خانوادگی و انواع مختلف آن، از جمله سوء استفاده اقتصادی و فناوری، رفتارهای اجباری و کنترل‌کننده و تجاوز جنسی زناشویی وجود ندارد.

“گاهی اوقات مردم فکر می کنند زیرا این خشونت فیزیکی نیست، خشونت خانوادگی نیست. هیچ کس در مورد آن صحبت نمی کند و گاهی اوقات زنان حتی متوجه نمی شوند که این اتفاق می افتد زیرا این همان چیزی است که با آن بزرگ شده اند. ما دیگر نباید آن را بپذیریم.»

Shakti و IndianCare، و همچنین چندین سازمان چند فرهنگی دیگر و خدمات پشتیبانی، گروهی به نام اتحاد چند فرهنگی زنان علیه خشونت خانوادگی را در تلاش برای تأمین بودجه برای پناهگاهی در ویکتوریا تشکیل داده‌اند.

سامانتا راتنام، رهبر سبزهای ویکتوریایی، قبلاً از دولت خواسته بود تا یک پناهگاه فرهنگی خاص ایجاد کند، که به گفته او ایجاد آن حدود 5 میلیون دلار هزینه دارد.

راتنام گفت: «در حالت ایده‌آل، چیزی که می‌خواهید ببینید شبکه‌ای از پناهگاه‌های فرهنگی خاص است که از نظر جغرافیایی پراکنده شده‌اند تا همه دسترسی عادلانه‌ای به آن‌ها داشته باشند، همانطور که در مورد Shakti در نیوزلند وجود دارد.»

* نام به دلایل حفظ حریم خصوصی تغییر کرده است

• در استرالیا، خدمات پشتیبانی بحران Lifeline به شماره 13 11 14 و خدمات ملی مشاوره خشونت خانواده به شماره 1800 737 732 است. ، خط نجات پیشگیری از خودکشی 1-800-273-8255 و خط تماس خشونت خانگی 1-800-799-SAFE (7233) است. سایر خطوط کمک بین المللی را می توانید از طریق www.befrienders.org پیدا کنید