لیگ برتر: 10 نکته صحبت از اقدام آخر هفته | فوتبال

1) کورنت دارای بال های بریده شده در موقعیت گسترده است

یورگن کلوپ این تیم را قوی ترین تیم لیورپول توصیف کرده است که در اختیار داشته است. اینکه جو گومز، کرتیس جونز، تاکومی مینامینو و دیووک اوریگی حتی نتوانستند نیمکت نشین شوند، از این نظریه حمایت کرد. شان دایچ منابع کمتری دارد، اما طبق معیارهای خودش، ثروت تجملی داشت. دوایت مک نیل برای اولین بار در این فصل کنار گذاشته شد. جی رودریگز گلزن روز سه شنبه و ووت وهورست خرید جدید خود را در خط حمله آغاز کردند. اما هر دو موقعیت از دست رفته و واقعیت این است که برنلی در 9 بازی سه گل به ثمر رسانده است. در همین حال، ماکسول کورنت جای مک نیل را در سمت چپ گرفت. این بازیکن ساحلی می تواند یک مسابقه گل یک نفره در فصل به نظر برسد، اما یک اسکله در بال به او فرصت کمتری برای اجازه پرواز داد. کورنت به ندرت با کریس وود فروخته شده شراکت اعتصابی داشت، اما حداقل پیشنهاد تیراندازی انفجاری داد. برای دایچه، تصمیم این است که آیا او را به خط حمله بازگرداند یا خیر. ریچارد جولی

2) گرگ ها چند گل کمتر از یک چالش چهار نفره دارند

از چه نقطه ای شروع به جدی گرفتن وولوز به عنوان رقیب برای چهار تیم برتر می کنیم؟ آنها منابع منچستریونایتد، آرسنال، تاتنهام یا حتی وستهم را ندارند، اما آنچه که دارند دفاع است. تحت فشار نیمه دوم مقابل اسپرز، آنها به طرز تحسین برانگیزی سرگردان بودند. مسئله بزرگتر اهداف است. فقط برنلی و نورویچ در این فصل کمتر از 21 گل وولوز به ثمر رسانده اند – که آنها را در مسیر ناچیز 36 گلزنی قرار می دهد. اگر بخواهیم این موضوع را در نظر بگیریم، هیچ تیمی با کمتر از 45 گلی که اورتون در آن مدیریت کرده است در جمع چهار تیم برتر لیگ برتر قرار نگرفته است. 2004-05. شاید دنیل پودنس، اگر از روی خط خارج شود، ولگردی کند یا شاید بازگشت هوانگ هی چان گلزنی کند. در هر صورت، اگر بخواهند به لیگ قهرمانان راه پیدا کنند، احتمالاً به تعدادی از جایی نیاز دارند، مهم نیست که چقدر عقب‌نشین خوب باشد. جاناتان ویلسون

3) شهر نشانه های ضعیفی از ضعف را نشان می دهد

در نیم ساعت اول سرگرم کننده دیدار منچسترسیتی از نوریچ، چند عنصر وجود داشت که ممکن بود کنجکاوی یورگن کلوپ را برانگیخته باشد. سیتی گاهی اوقات تحت فشار درون نیمه خود شلخته بود و مالکیت توپ را به قیمت ارزان واگذار می کرد، در حالی که به اندازه کافی واضح بود که الکساندر زینچنکو و ناتان آکه نسبت به آیمریک لاپورته و ژائو کانسلو پایین آمده اند. این نگرانی‌ها کوتاه مدت بود، گرانت هانلی شانس بزرگ نورویچ را از دست داد و سیتی در نهایت با سهولت مشخص پیروز شد. آنها هیچ نشانی از تسلیم شدن ندارند و به محض اینکه جلو می روند، همیشه بازی ها را با استادی کنترل می کنند. خرده راحتی لیورپول این است که آنها بی عیب و نقص نیستند و همانطور که آرسنال ماه گذشته قبل از شلیک به پای خود انجام داد، حریفان بهتر ممکن است آن لحظات آرام تر را مجازات کنند. اگر می‌خواهیم مسابقه قهرمانی را ببینیم، باید به زودی این اتفاق بیفتد: کلوپ امیدوار است که هری کین و سون هیونگ مین آماده باشند تا در آخر هفته آینده در اتحاد بر روی اشتباهات اولیه انجام دهند. نیک ایمز

4) مسابقه برای چهارمی شروع شده به نظر شلوغ

وستهام با گل تساوی دیرهنگام در لستر بار دیگر روحیه خود را نشان داد اما باعث شد آنها فقط به رده چهارم بچسبند. اکنون که یک رتبه سه پایانی مشخص وجود دارد، رقابت برای چهارمی باید جالب‌ترین چیز در مورد لیگ برتر باشد. فقط یک مشکل وجود دارد: به نظر می رسد مدعیان خیلی اذیت نمی شوند. اسپرز سه بازی را باخت، منچستریونایتد متخصص قرعه کشی شده است و تنها برد وستهم در چهار بازی، 1-0 مقابل واتفورد است. چلسی که در 1 دسامبر در صدر جدول قرار گرفت، چنان سقوط کرده است که ممکن است هنوز به مبارزه سگ‌ها بپیوندد. وولوز هم همینطور، که ناگهان چهار برد در پنج برد. آنها اکنون بالاتر از اسپرز هستند. همین امر در مورد آرسنال نیز صدق می کند، که پیروزی آن در مولینوکس در روز پنجشنبه اولین گل آنها از روز سال نو بود. اگر هر یک از این باشگاه ها بتوانند عملکرد مناسبی داشته باشند، خود را در لیگ قهرمانان خواهند یافت. تیم د لیزل

5) علامت سوال در مورد آمادگی یونایتد

رالف رانگنیک اذعان می کند که نگران چشم انداز منچستریونایتد برای صعود به جمع چهار تیم برتر است. از زمان اوله همیشه این یک نگرانی بوده است [Gunnar Solskjær] باشگاه را ترک کرد این یکی از دلایلی بود که او احتمالاً مجبور به ترک شد. این سومین بار در پنج بازی اخیر لیگ بود که تیم رانگنیک در نیمه دوم برتری داشت، استون ویلا و برنلی نیز از پشت به تساوی رسیدند. پس از 24 بازی، یونایتد با 40 امتیاز پنجم است. یکی از تئوری‌هایی که به آلمانی پیشنهاد شده این است که فوتبالیست‌های او در بازی‌ها دیر خسته می‌شوند، به دلیل کمبود آمادگی جسمانی که مانع از حفظ سبک پرسینگ او می‌شود. صادقانه بگویم، نمی‌دانم به اندازه کافی برای این بازی آماده هستیم یا نه، زیرا من در اواسط فصل آمدم، هیچ پیش فصلی نداشتیم. [together] رنگنیک گفت – در اصل ما در مجموع دو هفته فرصت داشتیم تا بتوانیم به روشی عادی تمرین کنیم. من به خودم اجازه نمی‌دهم بگویم که ما به اندازه کافی برای این بازی آماده نیستیم.» جیمی جکسون

گزارش بازی: منچستریونایتد 1-1 ساوتهمپتون

6) لامپتی غیر قابل مهار برایتون را شناور می کند

فراتر از سه امتیاز و عملکرد تیمی چشمگیر برایتون، یک 90 دقیقه اول سال و یک پاس گل دوم در این فصل، روز شنبه را تبدیل به یک بازی برجسته برای طارق لمپتی کرد، کسی که به بازگشت خود از مصدومیت شدید همسترینگ ادامه داد. گراهام پاتر گفت: “برای هر بازیکنی سخت است که انتظار داشته باشد هر هفته فوق العاده باشد.” “امروز فکر کردم او همه چیز دارد.” گفتنی است که هر دو مدافع چپ واتفورد، حسن کامارا، و امانوئل دنیس، که در بال چپ در نیمه دوم بازی می‌کرد، به دلیل خطا کردن لمپتی در حالی که تیم میزبان تلاش می‌کرد تا جهش‌های او را کنترل کند، کارت زرد گرفتند. او فقط در سه بازی دیگر لیگ برتر بیشتر از روز شنبه تماس داشته است و هرگز بازیکنان را در موقعیت های بیشتری تحت فشار قرار نداده است. همچنین این یک بازی کلیدی برای بازیکن دیگری بود که از مصدومیت بهبود می یافت. او در دقیقه 88 یک شوت واتفورد را وارد دروازه کرد. اگر به نظر می رسد که او بهبودی سریع و چشمگیر داشته است، باشگاه او برای اجرای یکی از بازی های خود وقت کم دارد. سایمون برنتون

7) درخشش گوردون زیر نظر لمپارد

فرانک لمپارد زمانی که این بازیکن 20 ساله در پایان پیروزی ارزشمند مقابل لیدز تعویض شد، به تشویق آنتونی گوردون پیوست. تعداد زیادی از بازیکنان اورتون مستحق چنین تحسینی بودند – هر یک از الکس ایووبی، جانجو کنی، دانی ون دی بیک و ریچارلیسون نیز می توانستند ادعای بهترین بازیکن مسابقه را داشته باشند – اما استعداد شکوفا، در هر سه گل و در لیدز نقش داشت. چهره ها از همان سوت اول، هواداران و مدیرش را مجذوب خود کرد. لمپارد می‌گوید: «او می‌تواند راه بسیار زیادی را در بازی پیش برود و اکنون وظیفه او پایین نگه داشتن سر و کار کردن است. اما من هیچ نگرانی در مورد آن ندارم. می بینم که او آن را می خواهد.» احساس متقابل است. همانطور که گوردون در مورد سرمربی جدیدش گفت: “من احساس می کنم که او به من اعتماد دارد. او هر روز به من می گوید. او مرا شگفت زده کرده است که چقدر از نظر تاکتیکی خوب است. ما باید شروع به شناسایی مدیران جوان انگلیسی مانند گافر کنیم. او یک نابغه تاکتیکی است و من در حال پیشرفت هستم. من هر روز از او چیزهایی یاد می‌گیرم که قبلاً نشنیده بودم.» اندی هانتر

8) ویرا از زاها برای گل دعوت می کند

تساوی کریستال پالاس مقابل برنتفورد به این معنی بود که از زمان شکست اورتون در 12 دسامبر، اکنون تنها یک برد در 8 بازی لیگ برتر است – آماری که پاتریک ویرا را خوشحال نمی کند. ویلفرد زاها پس از از دست دادن فرصت برای به دست آوردن سه امتیاز حیاتی مقابل نوریچ در اواسط هفته پس از لیز خوردن در حین زدن یک پنالتی، توسط مربی خود به عنوان فردی که می تواند یک تهدید معمولی برای تیمی ایجاد کند که فقط گل زده است، مشخص شد. سه بازی در چهار بازی اخیر زمانی که می خواستم ویلفرید آنجا باشد، یک ضربدر توسط جوئل وارد ارسال شد. ویرا گفت که برای آن کراس رقابت کنم. ما باید روی آن کار کنیم و همچنین می خواهیم بازیکنان دیگر وارد چارچوب شوند.” اد آرونز

گزارش بازی: برنتفورد 0-0 کریستال پالاس

9) Burn باعث بازگشت باشکوه زادگاه می شود

در سوت پایان دن برن تقریباً شوکه به نظر می رسید. بیست سال پس از آزادی توسط آکادمی نیوکاسل به عنوان یک کودک 9 ساله، او به تازگی اولین بازی خود را پس از انتقال 13 میلیون پوندی از برایتون انجام داده بود و در خط دفاع مرکزی درخشید. جای تعجب نیست که وقتی برن به هم تیمی های جدیدش برای تشویق تمام گوشه های پارک سنت جیمز پیوست، گاهی می ایستد و به سادگی خیره می شود. برن که در نورثامبرلند به دنیا آمد و بزرگ شد، نیوکاسل را از روی سکوهایی که اکنون به آنها خیره شده بود تشویق می کرد و از آنجایی که کار خود را با بلیت اسپارتنز و سپس دارلینگتون آغاز کرد، به ندرت می توانست تصور کند روزی به عنوان بازیکن برتر بازی بازگردد. ممکن است ادی هاو با پیشنهادات ژانویه برای سون باتمن از لیل و دیگو کارلوس از سویا شکست خورده باشد، اما بر اساس این شواهد، سرمربی نیوکاسل نمی‌توانست مدافعی با حس موقعیت مطمئن‌تر بخرد. لوئیز تیلور

10) مقدسین بیهوده جایگزین اینگز نشده اند

تیراندازان نادرست منچستریونایتد طبق معمول تیتر اخبار را به خود اختصاص دادند، اما در اولدترافورد در واقع ساوتهمپتون مقصرتر بود. تنها چهار مورد از 13 تلاش آنها روی هدف بود (یونایتد موفق شد 7 مورد از 12 تلاش خود را انجام دهد). رالف رانگنیک به درستی استدلال کرد که یونایتد باید در نیمه اول 3 گل می زد، اما نتوانست اضافه کند که همین امر در مورد حریفان آنها صادق است. در سمت راست، استوارت آرمسترانگ همچنان در موقعیت‌های خوب حرکت می‌کرد بدون اینکه نقطه پایانی را پیدا کند. در وسط، آرماندو بروخا با قدرت و نبوغ خود مدافعان میانی یونایتد را آزار داد اما فقط یک بار داوید دخیا را آزار داد. مهاجم میانی دیگر، چه آدامز، گل تساوی را به زیبایی زد، اما تنها پس از هدر دادن چند موقعیت اولیه، یکی از آنها زمانی که در مقابل دروازه نزدیک به باز لیز خورد و در نهایت توپ را به پهلو زد. ساوتهمپتون با تمام انرژی و انسجامش، دنی اینگز را از دست داده است. او که در تلاش برای نفوذ به تیم ویلا استیون جرارد است، اگر در سنت ماری می ماند، مطمئناً شروع می کرد. تیم د لیزل