روس‌ها تلاش می‌کنند ما را محو کنند. شما فکر می کنید که ما اکنون با اقدامات نیمه تمام موافقت می کنیم؟ | اوکراین

خورشید روز شنبه در Zaporizhzhia می درخشید و تیم هایی از کارگران شهر در حال کاشت گل در مرزهای کنار جاده بودند. غرفه های بازار تجارت سالمی در همه چیز از غذا و نوشیدنی گرفته تا لوازم الکترونیکی انجام می دادند و حتی چند کافه و بار باز بودند.

اما خط مقدم با این شهر صنعتی به سختی نیم ساعت با ماشین فاصله دارد و بیشتر منطقه ای که پایتخت آن است تحت اشغال روسیه است. در زیر فضای آرام بیرونی، اکثر مردم اینجا – و در سراسر بخش‌های جنوبی و شرقی اوکراین – نگران هستند که در روزها و هفته‌های آینده چه چیزی در کمین است.

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه که در تلاش‌های خود برای راهپیمایی سریع به پایتخت اوکراین به‌شدت شکست خورده بود، یک هفته پیش نیروهایش را از اطراف کیف خارج کرد و باعث ویرانی، اندوه و خشم آنها شد.

اکنون انتظار می رود که او دستور حمله گسترده به منطقه دونباس در شرق اوکراین را صادر کند تا زمین های بیشتری را برای روسیه تصرف کند و به دستاوردهای ارضی که بتواند به عنوان یک پیروزی معرفی کند، دست یابد.

دولت اوکراین به ساکنان منطقه مجاور دونباس پیشنهاد کرده است که فوراً تخلیه شوند، در حالی که شهردار دنیپرو همسایه نیز هفته گذشته به زنان، کودکان و افراد مسن گفته است که آنجا را ترک کنند. اما همانطور که حمله موشکی هولناک روز جمعه به جمعیت غیرنظامی در کراماتورسک نشان داد، روسیه هیچ ابایی از جنگ فراتر از میدان نبرد ندارد و مردم ممکن است در هنگام تلاش برای فرار با قتل عام مواجه شوند.

ایوان فدوروف، شهردار ملیتوپل، شهری در جنوب زاپوریژژیا که در روزهای اول جنگ تحت اشغال قرار گرفت، گفت: «نبرد برای دونباس فقط نبرد برای آن سرزمین نیست، بلکه نبردی برای امنیت جهانی خواهد بود. .

فدوروف، که توسط سربازان روسی ربوده شد و در نهایت در تبادل زندانیان با یکدیگر مبادله شد، اکنون در دفتری در Zaporizhzhia کار می کند. پس از یک هفته که اخبار جنایات جنگی وحشتناک در بوچا و سایر شهرهای کوچک نزدیک کیف جهان را شوکه کرد، رفتار فدوروف در مصاحبه با مشاهده کننده مشخصه عزم جدید اوکراین برای ادامه مبارزه با حمله روسیه بود.

ما نباید در مورد اقدامات نیمه تمام صحبت کنیم. امروز تمام خطوط قرمز رد شده است. هزاران شهروند صلح جو کشته شده اند.

او با عصبانیت به سؤالی در مورد اینکه آیا اوکراین باید همچنان برای مذاکره برای حل و فصل صلح تلاش کند، واکنش نشان داد: «بوچا محو شده است، لعنتی محو شده است. و شما فکر می کنید که ما با نصف اقدامات موافقت خواهیم کرد؟

این احساس به طور گسترده ای مشترک است و نشان می دهد که نبرد برای دنباس می تواند طولانی و خونین باشد، شامل یک نیروی حمله روسیه متمرکزتر و مصمم تر، و همچنین یک ارتش اوکراینی جوان شده و انتقام جو، که در زمینی که جنگ در هشت سال گذشته ادامه داشته است، می جنگد. سال ها.

در زاپوریژژیا، ساختمان‌های دولتی با کیسه‌های شن محافظت می‌شوند، در حالی که پلیس و سگ‌های مواد یاب مسافران ورودی را در ایستگاه راه‌آهن چک می‌کنند و آژیرهای حمله هوایی هر روز چند بار به صدا در می‌آیند. در ایستگاه قطار، افراد تخلیه شده از ماریوپل و دیگر شهرهای تحت اشغال روسیه منتظر سفر بعدی به غرب اوکراین و امنیت هستند.

بیلبورد بزرگی در خیابان اصلی خطاب به اشغالگران فرضی روسی آمده است: «سرباز روسی! اوکراینی ها از خانواده های خود دفاع می کنند! و برای چه خواهید مرد؟ سلاح هایت را زمین بگذار زنده ماندن.”

در حال حاضر، روسیه احتمالاً منابع لازم برای انجام حملات تمام عیار علیه شهرهایی مانند زاپوریژژیا و دنیپرو را ندارد، اما به احتمال زیاد پوتین از تلاش برای درآوردن حداقل نیمه شرقی اوکراین تحت کنترل مسکو دست برنداشته است.

ایرینا ورشچوک، معاون نخست وزیر، گفت: «آنها بر مناطق دونتسک و لوهانسک تمرکز خواهند کرد – اینجاست که در حال حاضر شاهد جدی ترین نبردها خواهیم بود». مشاهده کننده. فراتر از آن، این بستگی به این دارد که اوضاع در میدان نبرد چگونه پیش می‌رود.»

فدوروف گفت شهرهایی مانند زاپوریژژیا و دنیپرو این مزیت را دارند که زمان آماده شدن برای دفاعی با روحیه دارند. او گفت: «ملیتوپل آماده نبود.

ارتش روسیه در روزهای اول جنگ بدون درگیری زیاد کنترل ملیتوپل و تعدادی دیگر از شهرهای جنوب اوکراین را به دست گرفت. چند روز پس از تسلط روس‌ها بر ملیتوپل، گروهی از مردان مسلح فدوروف که گمان می‌کرد از سرویس‌های امنیتی روسیه هستند به دفتر او رسیدند و گفتند تا زمانی که کنترل روسیه بر شهر را بپذیرد، می‌تواند به کار خود ادامه دهد.

او یادآور شد: «آنها گفتند ملیتوپل روسیه است و ما می‌توانیم به کاری که انجام می‌دادیم ادامه دهیم، اما باید بدانیم که آنها اکنون مسئول امنیت شهر هستند».

ملیتوپل شهری عمدتاً روسی زبان است و بسیاری از مردم آنجا، از جمله فدوروف، خویشاوندانی در روسیه دارند. اما او گفت که اکثریت قریب به اتفاق شهر در حال حاضر کاملاً طرفدار اوکراین است و این از زمان تهاجم روسیه تشدید شده است.

او گفت که فدوروف و تقریباً همه اعضای تیمش از همکاری با روس ها امتناع کردند و باعث شد که آنها بیش از پیش خشمگین شوند، به ویژه زمانی که تظاهرکنندگان با پرچم اوکراین به خیابان ها آمدند.

«این تظاهرات آخرین نی برای روس‌ها بود و آنها تصمیم گرفتند من را اسیر کنند. او به یاد می آورد که در روز روشن، به مرکز مددکاری اجتماعی که روز اول راه اندازی کرده بودیم، آمدند، در آنجا غذا و لباس دادیم، دستانم را به هم بستیم و کیسه ای روی سرم گذاشتند و مرا بیرون کردند.

روس ها هالینا دانیلچنکو را به عنوان شهردار جدید شهر منصوب کردند و او با انتشار یک فراخوان ویدیویی از مردم خواست از حکومت روسیه استقبال کنند. او گفت: “وظیفه اصلی ما در حال حاضر سازگاری با واقعیت جدید است تا بتوانیم به روشی جدید زندگی کنیم.”

در همان زمان، سربازان فدوروف را به یکی از بازداشتگاه های پیش از محاکمه ملیتوپل که اکنون توسط روس ها اداره می شود، بردند و چهار برگه کاغذ به او دادند تا امضا کند و پیشنهاد استعفای تیمش را دادند و با تحویل قدرت موافقت کردند. او گفت که آنها را امضا کرده است، زیرا متوجه شده است که آنها هیچ قدرت قانونی ندارند و به او اطمینان داده شده است که در صورت انجام این کار می تواند آنجا را ترک کند. فدوروف به یاد آورد که پس از امضای قرارداد، یک روز و نیم به حال خود رها شد، سپس در اواخر عصر 7 مارس بازجوی جدید از راه رسید و یک بازجویی شبانه آغاز شد و گروهی از مردان مسلح بالای سر او ایستاده بودند.

خود فدوروف مورد آزار فیزیکی قرار نگرفت، اما او گفت که مشخص است که دیگران در ایستگاه پلیس نیز مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.

«آنها بازی های روانی انجام می دادند. او کم و بیش مودب بود، اما در سلول همسایه صدای جیغ می‌شنیدم – بسیار شنیدنی بود که انگشتان کسی را می‌شکنند.»

فدوروف گفت که مکالمات او با زندانبانانش غیرواقعی بود. از آنها خواستم توضیح دهند که در شهر من، در کشور من چه می‌کنند. آنها گفتند: “ما می آییم تا زبان روسی را آزاد کنیم.” گفتم: “در ملیتوپل، 95 درصد مردم روسی صحبت می کنند – چنین مشکلی وجود ندارد.”

فدوروف ادعا کرد که نگهبانان همچنین گفتند که آمده اند تا اوکراین را از دست نازی ها آزاد کنند و از ضرب و شتم کهنه سربازان جنگ جهانی دوم جلوگیری کنند.

«34 کهنه سرباز در ملیتوپل زندگی می کنند. من همه آنها را می شناسم، ما روابط خوبی داریم، 9 مه را به یکدیگر تبریک می گوییم، در 23 اکتبر در روز آزادی ملیتوپل ملاقات می کنیم – این تاریخ ماست. فدوروف گفت: نه تنها آنها را شکست نمی دهیم، بلکه از آنها بسیار سپاسگزاریم که در زیر یک آسمان آرام زندگی می کنیم.

پس از شش روز اسارت، فدوروف در یک تبادل زندانی مبادله شد و از آن زمان در Zaporizhzhia مستقر شده است. پس از ملاقات با رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی، وی سپس به تور اروپای غربی رفت و پیامی را به ارمغان آورد که غرب باید برای حمایت از اوکراین بیشتر تلاش کند.

فدوروف در دیدار با امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در پاریس گفت: «اگر صلح در اوکراین وجود نداشته باشد، در اروپا جنگ خواهد شد».

در یک هفته پس از سفر فدوروف به پاریس، اخبار جنایات جنگی در بوچا و جاهای دیگر، دست کم برای آینده قابل پیش‌بینی پایان مناقشه را بسیار سخت‌تر کرده است.

یک هفته پیش، هیئت‌های روسیه و اوکراین در استانبول ملاقات کردند، و اگرچه تردیدهایی در مورد آمادگی هر یک از طرفین برای توافق بر سر هر چیزی حتی نزدیک به شرایط قابل قبول برای طرف مقابل وجود داشت، منابع نزدیک به رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کردند. به رسانه ها اطلاع داد که در آخرین دور مذاکرات، طرفین به توافق نزدیک بودند.

با آشکار شدن داستان‌های بیشتر و بیشتر از قتل، تجاوز جنسی و سایر جنایات جنگی، خوش‌بینی‌ها حتی نابجاتر به نظر می‌رسند. رستم اومروف، نماینده اوکراینی که بخشی از آن است، گفت: «ما باید به طور حرفه‌ای، بدون احساس و سازنده به این موضوع برخورد کنیم. هیئت کی یف در مذاکرات.

اما او همچنین تصریح کرد که اوکراین باید به تحمیل ضرر و زیان در میدان جنگ ادامه دهد تا بتواند در مذاکرات پیروز شود. او گفت: «ما درک می کنیم که قدرت سیاسی از وضعیت نظامی ناشی می شود.

فدوروف گفت که اوکراین تا زمانی که روسیه را در میدان نبرد کاملاً شکست ندهد، احمقانه خواهد بود، در غیر این صورت فقط برای یک حمله مجدد وقت می‌خرد. او گفت: «این یک اشتباه است که سعی کنیم تحول منطقی وضعیت را پیش‌بینی کنیم – باید الگوی خود را در نظر بگیرید و مردی بیمار با جهان‌بینی بیمار و جاه‌طلبی‌های امپراتوری را وارد آن کنید.»

“شما فکر می کنید که او با مصالحه ای راضی می شود؟ نه هرگز. فقط زمانی که کاملاً شکست بخورد.»