برایتون و موپو آرسنال را مبهوت می کنند تا امیدهای لیگ قهرمانان اروپا را خدشه دار کنند | لیگ برتر

آرسنال نمی توانست هفته ای بدتر از این را متصور شود. این بازی با دو شکست، پنج گل خورده، یک گل خورده، دو بازیکن کلیدی برای آینده قابل پیش‌بینی به پایان رسید و یک علامت سوال غول‌پیکر بیش از امیدها برای صعود به لیگ قهرمانان اروپا که قبلاً بسیار بالا بود، کاشته شد.

آنها در برابر یک تیم باهوش و مرکب برایتون که تنها یک بار در هفت بازی قبلی خود گلزنی کرده بودند، به آنچه که شایسته آن بودند، دست یافتند، و میکل آرتتا باید مجموعه ای از راه حل های بهتر از این را برای دور دلهره آور پیش رو بیابد تا چالش آنها ادامه یابد.

Enock Mwepu بازکننده Leandro Trossard را ایجاد کرد و سپس یک گل خوب برای خود ساخت. آرسنال از تصمیم مرزی برای نپذیرفتن گل تساوی گابریل مارتینلی شکایت خواهد کرد و با وجود افزایش دیرهنگام، آرامش سردی در ضربه دیرهنگام مارتین اودگارد پیدا کرد.

از همان ابتدا یک حس ناراحت کننده برای آرسنال وجود داشت. تنش‌های اطراف هر دو طرف در یک کوارتر ابتدایی آشکار بود که به اندازه هر چیزی که اخیراً در این بخش تولید شده بود، بی‌حادثه بود.

توپ‌ها به اشتباه کنترل می‌شدند، پخته می‌شدند یا در سراسر زمین ضربه می‌خوردند و یادآوری یک حمله متقاعدکننده در هر دو انتهای زمین کار دشواری است. عدم اعتماد برایتون در یک سوم پایانی ممکن است به خوبی مستند باشد، اما آنها می توانند ادعا کنند که در مقابل حریفانی که نتوانسته اند به مرحله اجرا برسند، اندکی از چیزهای بهتری برخوردار بوده اند.

گراهام پاتر با آرایش متراکم 3-3-3-1 به میدان رفته بود و خط دوم که شامل مویزس کایسدو، اولین بازیکن 19 ساله لیگ بود، به خط میانی آرسنال فرصت تنفس نمی داد. توماس پارتی مجروح از حضور فیزیکی و استرس فنی به وضوح نادیده گرفته شد و موتورخانه آرتتا با شروع کار، که امیل اسمیت رو و اودگارد در دو طرف آلبرت سامبی لوکونگا کار می کردند، به راحتی در رده دوم بهترین قرار گرفت.

طنز ماجرا این بود که برایتون درست در زمانی که آرسنال ظاهری از زندگی را به نمایش گذاشته بود، ضربه زد. جوئل ولتمن از بوکایو ساکا در یک زاویه بسته توپ را مهار کرده بود و گابریل ماگالاهس از آن سوی تیرک دورتر وارد دروازه کناری شده بود، اگرچه هنوز زیاد نبود. سپس لوئیس دانک، خلأ خالی در پست دفاع چپ آرسنال را آشکار کرد، برای اولین بار یک پاس را در مسیر مویپو گام به گام گذاشت. زامبیایی که تا به حال تقریباً همه چیز را در موتورخانه به دست آورده بود، فضایی برای کم کردن یک تروسارد بی سرپرست داشت که از فاصله 14 یاردی آرون رامسدیل را رد کرد.

هواداران میهمان خوشحالی کردند: “ما یک گل زدیم.” اگر آرسنال تدبیر کافی برای سمت چپ دفاعش می‌داشت، شاید آن‌ها این کار را نمی‌کردند، اما آرتتا گرانیت ژاکا را در غیبت طولانی‌مدت کیران تیرنی به جای انتخاب نونو تاوارس، که ظاهراً قربانی بازی معکوس دوشنبه در کریستال پالاس بود، به آنجا منتقل کرده بود. عدم اطمینان واضح بود

Mwepu تقریباً فرصتی به اسمیت رو ارائه کرد اما دانک جلوی آن را گرفت تا مانع شود. برایتون در پایان نیمه یک گل بزرگتر دریافت کرد. آرسنال به خصوص مستحق برابری نبود، اما فکر می‌کرد که پس از ضربه زدن به کرنر ساکا، گابریل با سر تکان داد.

گابریل مارتینلی از نزدیک به دروازه نگاهی انداخت و با قاطعیت جشن گرفت، اما پس از تاخیری در حدود 4 دقیقه VAR به طور جزئی در آفساید قرار گرفت. احتمالاً این تصمیم درست بوده است، اما، مانند بسیاری از این تماس‌ها، در دنیایی قبل از فناوری ویدیویی، هدف به سختی مورد بحث قرار می‌گرفت.

افزایش سهم مالکیت توپ باعث شد تا آرسنال هیچ شانس قابل توجهی را پیش از ساعت ندهد. سدریک سوارس یک ضربه ایستگاهی امیدوارکننده را که ساکا به دست آورد، هدر داد، که بعداً برای شیرجه کارت زرد دریافت کرد و لایه‌های برایتون ثابت ماند. در حالی که آرتتا به دنبال غریزه شکارچی غیرقانونی بود، ادی نکتیاه جایگزین اسمیت رو شد، اما این ساکا بود که وقتی توپ به شکلی دعوت کننده برای او چرخید و درخشش بعدی آنها را پر کرد، این ساکا بود.

آرسنال هزینه گزافی خواهد داد. گلی که امتیازات را مهر و موم کرد با شکوه کار شد و گرفته شد. برایتون به سرعت به سمت چپ محوطه جریمه آرسنال نمی رفت، اما زمانی که تروسارد به شکلی زیبا به مسیر کایسه دو رفت، یک دهانه حک کرد.

Caicedo در تمام طول بازی عالی بود و در نزدیکی خط کناری، یک تراشه ادراکی را در لبه منطقه ایجاد کرد. Mwepu منتظر بود و برای شکست دادن Ramsdale به تکنیک فوق‌العاده‌ای نیاز داشت تا بتواند پایانی با قدرت و کنترل لازم ایجاد کند. دروازه‌بان فقط می‌توانست دست به ضربه بزند و برایتون، برخلاف منطق قبلی، دو گل به ثمر رساند.

با تاخیر، آرسنال تجمع کرد. ضربه ایستگاهی الکساندر لاکازت به تیر دروازه برخورد کرد و ریباند نکتیاه نیز به همین سرنوشت دچار شد. سپس تلاش اودگارد منحرف شد، اما رابرت سانچز در هنگام مرگ نکتیاه را انکار کرد و برایتون تقریباً ادامه داشت.