“شرکت ها نابود خواهند شد”: آلمان برای آینده ای بدون گاز روسیه آماده می شود | آلمان

مندر آلمان، آنها آن را “روز X” می نامند. کسب‌وکارها در حال انجام برنامه‌های اضطراری برای آنچه به عنوان احتمال فزاینده توقف جریان گاز روسیه به بزرگترین اقتصاد اروپا دیده می‌شود، انجام می‌دهند.

مالک یک شرکت مهندسی مکانیک پیشرفته در آلمان غربی گفت: “این یک فاجعه است – فاجعه ای که فقط دو ماه پیش تقریبا غیرقابل تصور به نظر می رسید، اما در حال حاضر یک چشم انداز بسیار واقعی به نظر می رسد.” این شرکت همه چیز را تولید می کند، از جعبه باتری برای خودروهای الکتریکی گرفته تا سیستم های کلاچ.

سخنران نخواست نامش فاش شود، یا شرکتش نامش فاش شود، تا حدی به دلیل ترس از اینکه ظاهراً از جنگ روسیه حمایت می کند و این ادعا را مطرح می کند که اگر گاز خاموش شود، کسب و کار صد ساله او «خواهد شد نامش فاش شود. احتمالاً زنده نمی‌ماند». اما او می‌گوید که در بلاتکلیفی عمیق به سر می‌برد و احساس می‌کند بسیار آسیب‌پذیر است، زیرا نه تنها به شدت به گاز متکی است – که هزینه آن قبلاً افزایش یافته است – بلکه به فلزاتی مانند نیکل و آلومینیوم که بیشتر آنها از روسیه می‌آیند نیز متکی است.

آلمان حدود 50 میلیارد متر مکعب در سال یا 55 درصد از گاز خود را از روسیه دریافت می‌کند که از نظر حجم، بیشترین حجم گاز در میان کشورهای اتحادیه اروپا و به‌طور گسترده، بیشترین سهم از هر اقتصاد بزرگ اروپایی است.

دو سناریو ممکن و غیر محتمل در حال طرح است: یکی از آنها تصور می‌شود که مسکو تصمیم به قطع یا کاهش عرضه در واکنش به تحریم‌ها می‌گیرد. از سوی دیگر آلمان تسلیم فشارهای فزاینده ای برای حمایت از تحریم انرژی اتحادیه اروپا می شود که بر اساس آن دریافت کنندگان با قطع منابع روسیه، عملاً بلوف پوتین را می نامند.

روز جمعه در دروازه براندنبورگ، معترضان به نفع تحریم نفت و گاز، با 410 چراغ قرمز به یاد قربانیان کشتار ارتش روسیه در شهر بوچا، در کنار شعارهایی که از اولاف شولز صدراعظم آلمان می‌پرسیدند، استدلال اخلاقی خود را مطرح کردند: اگر الان نه، چه زمانی؟» پیام آنها واضح است. تا زمانی که صنعت آلمان به مصرف انرژی ادامه می دهد – که برای آن هر روز 200 میلیون یورو (167 میلیون پوند) به مسکو می پردازد – به تامین مالی این جنایات کمک می کند.

اما روسای صنعت و رهبران سیاسی هشدار داده اند که آسیبی که با بستن شیرها به آلمان وارد می شود بسیار بیشتر از هر سودی است که برای اوکراین به همراه دارد.

“آلمان تضعیف شده برای کسی چه فایده ای دارد؟” یک منبع نزدیک به دولت این هفته به آبان نیوز گفت.

میلیون ها خانه شخصی بدون گرما تنها بخشی از تصویر است. نگرانی دیگر، مسلما بزرگ‌تر، غول‌های تولیدی هستند که برای فعالیت به گاز وابسته هستند، مانند Thyssenkrupp، BASF و Bayer. و صدها هزار کسب و کار کوچک و متوسط ​​که با آنها در ارتباط هستند.

نمایندگان صنعت هشدار داده اند که اثرات آن در هر محصولی از مصالح ساختمانی، مصنوعی، آفت کش ها، ضدعفونی کننده ها، بسته بندی ها و نیمه هادی ها گرفته تا تولید آنتی بیوتیک ها، واکسن های کرونا و داروهای سرطان قابل مشاهده است. پیش بینی واکنش زنجیره ای دشوار است اما احتمالاً قابل توجه است.

رابرت هابک، وزیر اقتصاد، از آلمانی‌ها خواسته است که «ترموستات را پایین بیاورند» – گفت که «هر کیلووات ساعتی که آلمان پس‌انداز می‌کند به پوتین آسیب می‌زند» – چیزی که برخی بدبینانه آن را «انجماد برای اوکراین» می‌نامند. از صنعت نیز خواسته شده است که استفاده از آن را کاهش دهد.

برخی قبلاً به دلیل هزینه های بالای انرژی این کار را انجام داده اند. سایرین، مانند تولید کننده چینی KPM، که در سال 1763 تأسیس شد، اضافه کاری می کنند تا قبل از اینکه شیرها بسته شوند، تا آنجا که ممکن است کالاها را تولید کنند. “چه کسی می داند که ما تا چه مدت گاز خواهیم داشت؟” مدیر عامل آن، مارتینا هکر، به اشپیگل گفت. ما نمی توانیم بدون آن چینی تولید کنیم.

شرکت های دیگر تولید خود را به حداقل رسانده اند. اما صنایعی مانند تولیدکنندگان شیشه می‌گویند که تعطیلی کلی کارخانه‌های تولید یک گزینه نیست، زیرا باعث می‌شود مایعات گیر کرده و ماشین‌ها را از بین ببرند.

45 انبار گاز کشور تنها حدود 26 درصد پر است. این برنامه افزایش سطح به 80 درصد تا پاییز است، تا حد زیادی با صرفه جویی در انرژی در حال حاضر، به منظور حفاظت از منابع برای زمستان آینده.

هابک هفته گذشته اولین بخش از یک طرح اضطراری سه نقطه ای را آغاز کرد که کاهش یا توقف گاز را پیش بینی می کند و تصمیم می گیرد که عرضه به کجا برسد. بیمارستان ها، خدمات اورژانس و تولیدکنندگان پزشکی در اولویت قرار دارند و پس از آن خانواده های خصوصی. طبق این طرح، صنایعی که از یک چهارم گاز تحویلی به آلمان استفاده می کنند، اولین صنایعی هستند که انتظار می رود تعطیل شوند. به همین دلیل است که از کسب‌وکارها خواسته می‌شود تا استدلال‌های خود را در مورد «ارتباط با سیستم» ارائه کنند.

شرکت‌های حقوقی مملو از سؤالات شرکت‌هایی هستند که می‌خواهند جایگاه حقوقی آنها را بدانند، در حالی که انجمن‌های صنعتی گزارش می‌دهند که مملو از سؤالات اعضایی هستند که از آنها می‌پرسند در ترتیب نوک زدن در چه رتبه‌ای قرار دارند و چگونه باید در برابر عدم اطمینان واکنش نشان دهند.

یکی از نمایندگان گفت: “ما تولید کنندگان شیشه داریم که می گویند به سیستم مربوط هستند زیرا ویال های شیشه ای را در اختیار صنعت پزشکی قرار می دهند، تولید کنندگان کاغذ، با این استدلال که مقوای موجدار آنها برای حمل و نقل ایمن ویال ها حیاتی است. چگونه ممکن است علیه آنها استدلال کنید؟»

آژانس شبکه فدرال، که دسترسی منصفانه به گاز، برق و سایر خدمات حیاتی را تضمین می کند، پرسشنامه ای را برای تمام مشاغل آلمانی ارسال کرده است و از آنها خواسته است تا به طور مؤثر استدلال های فردی خود را برای حق گاز بیان کنند. سخنگوی وزارت اقتصاد گفت: «مسئله اولویت‌بندی تصمیم بسیار دشواری است که نیاز به بررسی طیف گسترده‌ای از پیامدها دارد.

برخی پیش بینی می کنند که یک نبرد زشت بر سر اینکه چه کسی سزاوار انرژی است.

رویاهای روز قیامت از زنجیره های تامین وجود دارد – در حال حاضر تحت فشار به دلیل همه گیری همه گیر – در حال سقوط، کسب و کار مجبور به ورشکستگی، بیکاری گسترده.

یورگ هافمن، رئیس IG Metall، اتحادیه‌ای که نماینده 1.2 میلیون کارگر در صنایع شیمیایی، فرآوری فلزات و تولید مواد غذایی است، هشدار داده است که “رکودی عمیق‌تر از هر رکودی که تاکنون شناخته‌ایم.”

BASF، غول شیمیایی، و یکی از بزرگترین خریداران و مصرف کنندگان انرژی آلمان، گفت که تأثیر رکود تولید آن به زودی محسوس خواهد بود.

مارتین برودرمولر، رئیس BASF، گفت: «بیکاری بسیار بالایی خواهیم داشت، بسیاری از شرکت‌ها سقوط خواهند کرد. “این منجر به آسیب غیرقابل برگشت خواهد شد. به صراحت بگویم: این می تواند آلمان را وارد جدی ترین بحران خود از زمان پایان جنگ جهانی دوم کند و رفاه ما را از بین ببرد.

مسابقه ای با زمان برای یافتن منابع گاز جایگزین از هلند و نروژ و افزایش عرضه گاز طبیعی مایع (LNG) از پایانه های بلژیک و ایالات متحده در جریان است. هابک برای اطمینان از محموله های بیشتر به قطر رفته است و به جای منتظر ماندن برای ساخت پایانه های پیشنهادی جدید LNG، که بیش از حد طول می کشد، دستور ساخت کشتی های حامل LNG را داده است تا در بنادر آلمان شناور شوند. لغو نیروگاه های زغال سنگ – که به عنوان بخش مرکزی طرح اضطراری آب و هوا تلقی می شود – ممکن است هنوز به تعویق بیفتد.

فشار برای افزایش و سرعت بخشیدن به پروژه های تجدیدپذیر در باد و خورشید است. شرکت هایی مانند غول داروسازی مرک در حال برنامه ریزی برای ساخت توربین های بادی و پنل های انرژی خورشیدی هستند تا استقلال خود را افزایش دهند – اگر فقط بتوانند دفاتر خود را گرم کنند. اما این یک تلاش عظیم است که احتمالا سال ها طول می کشد و در این بین آلمان به شدت آسیب پذیر به نظر می رسد.

برخی از شرکت‌ها حتی به انتقال تاسیسات تولید خود به خارج از کشور فکر می‌کنند و پیش‌بینی می‌کنند که فعالیت در آلمان بسیار گران می‌شود و این نگرانی را ایجاد می‌کند که موتور اقتصادی اروپا در خطر از دست دادن مزیت رقابتی خود باشد.

در حالی که هابک معتقد است آلمان در موقعیتی قرار دارد که ظرف دو سال آینده خود را از گاز روسیه دور کند، برودرمولر معتقد است چهار تا پنج سال واقع بینانه تر است. برخی از کارشناسان می گویند تا پایان دهه احتمال بیشتری وجود دارد.