به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
جیایورج واتلی احتمالاً موفق ترین مبارز ضد نفتی بریتانیا است، اما او را در آخرین موج اعتراضات Extinction Rebellion یا کمپین Just Stop Oil که اخیرا زیرساخت های سوخت فسیلی را مسدود کرده است، نخواهید یافت.
او در 80 سالگی و پس از مدتی که اخیراً در بیمارستان بستری شده بود، در خانه ییلاقی خود در جزیره کانوی، اسکس، راحت خواهد بود. اما اگر کسی میتواند مدعی جایگاهی در تاریخ اعتراضات زیستمحیطی موفق باشد، این نگهبان سابق بانک انگلستان است.
در طول 50 سال، واتلی در پنج نوبت شرکتهای نفت و گاز را در تلاش برای توسعه پالایشگاهها و پایانههای وارداتی قرار داده و آنها را بستهبندی کرده است.
«چه چیزی یاد گرفتم؟ پسرهای بزرگ همیشه برنده نمی شوند. “اگر به جان خود باور دارید که آنچه اتفاق می افتد اشتباه است، باید بایستید و حساب شوید.
در نهایت این یک جنگ رسانه ای است. شما از تبلیغات به نفع مردم استفاده می کنید. شما به وجهه شرکتی شرکت ها، نمایندگان مجلس و شوراها حمله می کنید. و شما از هر شیرینی که فکرش را بکنید استفاده می کنید: آرماد روی رودخانه، ادارات اشغالی، حمل صلیب های سفید – اما هرگز خشونت.
آخرین پیروزی، به تعویق انداختن برنامه های یک شرکت ذخیره سازی نفت برای دو برابر کردن اندازه انبار عظیم خود در Canvey است.
اپراتور Oikos Storage به فهرستی از نامها مانند Occidental Petroleum، United Refineries (بخشی از Eni در ایتالیا)، Calor Gas و British Gas میپیوندد که با Whatley و گروه مصمم مبارزان Canvey برخورد کردهاند.
در سال 1973، واتلی و سه همسایه اش در آشپزخانه اش در جاده لیمبورگ نشستند و تصمیم گرفتند در برابر دو طرح جداگانه برای ساختن پالایشگاه های جدید نفتی عظیم در سواحل تیمز بایستند.
همیشه قرار بود نبرد دیوید و جالوت باشد و صادقانه بگویم، ما هرگز فکر نمیکردیم که بتوانیم برنده شویم.
ما فقط فکر کردیم: چرا این شرکتهای بزرگ باید به باغچههای پشتی ما بروند و آنچه را که میخواهند انجام دهند؟
این منطقه وسیعتر از قبل بزرگترین مجتمع پتروشیمی در اروپا بود و واتلی ادعا میکند که اگر Occidental و Eni موفق میشدند، 800 هکتار از 1700 هکتار (4200 هکتار) زمین Canvey توسط زیرساختهای بالقوه خطرناک اشغال میشد.
چیزی که گروه مقاومت پالایشگاه نفت Canvey Island به مدت 14 سال با آن مبارزه کرد تا اینکه سرانجام موفقیت حاصل شد و شرکت های نفتی برنامه های خود را کنار گذاشتند و قیمت پایین محصول را مقصر دانستند.
در همین حال، پس از انفجار بمبی که در سال 1979 در مخزن ذخیره نفت Texaco در جزیره توسط IRA موقت انجام شد، اعتراضات به دلیل نگرانی های محلی تشدید شد.
واتلی و معترضانش – که اغلب از مادران محلی و فرزندانشان در کالسکههای بچه تشکیل میشدند – جادههای Canvey را مسدود کردند و به دفاتر Eni و Occidental در لندن حمله کردند.
آنها سیاستمداران محلی را در اتاق شورای کانوی حبس کردند و گروهی از قایق ها را از کانوی به مجلس نمایندگان بردند.
واتلی حتی با نخست وزیر وقت، هارولد ویلسون، ملاقات کرد، در حالی که وزرا ناامیدانه و ناموفق تلاش کردند تا مبارزات انتخاباتی خود را متوقف کنند.
همان عزم راسخ در جنوب اسکس در سال 2007 نشان داد، زمانی که کالور گاز، همراه با سنتریکا (مالک شرکت گاز بریتانیا) و شرکت سومیتومو ژاپن، تلاش کردند طرحی را برای ساخت یک تاسیسات واردات گاز طبیعی مایع انجام دهند. گروه مردم علیه متان، با واتلی در راس آن، آن را متوقف کردند. در دهه 2010، پروژه ای برای آوردن بیودیزل به Canvey نیز شکست خورد.
Oikos Storage پس از رونمایی از طرح هایی برای افزایش ظرفیت ذخیره سازی نفت از 290,000 متر مکعب به 600,000، اکنون درمان Whatley را دریافت می کند.
این شرکت که متعلق به SL Capital Infrastructure است، همچنین می خواهد یک اسکله در عمق آب نصب کند که تانکرهای بزرگتر بتوانند سوخت را تخلیه کنند.
Oikos میگوید که میخواهد «برای اطمینان از اینکه بهترین استفاده از بخش مهمی از نیازهای سوخت بریتانیا در رابطه با سهم آن در امنیت و انعطافپذیری سیستم عرضه و توزیع سوخت بریتانیا به بهترین شکل استفاده میشود» گسترش یابد.
یک سخنگوی تایید کرد که درخواست برنامه ریزی آن، که قرار بود در اوایل سال جاری ارائه شود، به تعویق افتاده است، اما کل پروژه را رد کرد.
به همین مناسبت، اعضای شورای محلی گفتهاند که با این طرح مخالفت خواهند کرد، زیرا انتظار میرود این طرح برای تصویب به وزیر امور خارجه برای حملونقل برسد، زیرا این یک “پروژه زیرساختی مهم ملی” تلقی میشود.
یکی دیگر از اعضای فعال گروه اصلی مقاومت پالایشگاه Canvey که Oikos را با نگرانی تماشا می کند، نوازنده Wilko Johnson است که در نزدیکی Southend زندگی می کند.
گیتاریست سابق دکتر فیلگود که در Canvey متولد شده است، می گوید که او احساسات متفاوتی در مورد روغن و روبناهای آن دارد. “همدردی من با محیط بانان است، کاملا، کاملا. من 74 سال دارم و یک پیرمرد لعنتی هستم، بنابراین روزهای اعتراض من به پایان رسیده است، اما راستش را بگویم، من عاشق Shell Haven و آنها بودم. [other now dismantled] پالایشگاه ها: برج ها، شعله های آتش، جادو. بابل بود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.