پنالتی کریس وود وولوز را غرق کرد و ترس نیوکاسل از سقوط را کاهش داد | لیگ برتر

زمانی که نیوکاسل یونایتد بند آزادسازی 25 میلیون پوندی را در قرارداد کریس وود در ماه ژانویه اعمال کرد، ابروها بالا رفت.

توافق بر این بود که ادی هاو بیش از حد پول پرداخت کرده بود، اما به نظر می‌رسید پول بسیار خوبی در اینجا خرج شده است زیرا پنالتی نیمه دوم وود تیم جدید او را به رده چهاردهم لیگ برتر رساند و عملاً ترس تاین‌ساید از فوتبال قهرمانی فصل آینده را خاموش کرد.

گرگ‌های برونو لاگه با اهداف بلندتری وارد زمین شدند، اما بهای کمبود وحشتناک جاه‌طلبی را پرداختند و خوش‌شانس بودند که در نیمه اول که وود یک گل را مردود اعلام کرد، عقب نیفتند.

با ساکن شدن نیوکاسل در منطقه مرزی اغلب خطرناک بین آب های سقوط و میانه جدول و وولوز که دقیقاً در حاشیه نشسته بود و مدارک اروپایی را از رتبه های دیگر جدا می کرد، خطرات زیادی وجود داشت.

در صورت عدم حضور دو بازیکن برتر میهمان؛ رائول خیمنز تعلیق شده و روبن نئوس مصدوم به هواداران میزبان خوش بینی محتاطانه ای ارائه کردند، هاو به اندازه کافی محتاط بود. این فقط این نبود که تیم او نیاز به سه شکست متوالی داشت، بلکه شکست 5-1 آنها در یکشنبه گذشته مقابل تاتنهام به طرز نگران کننده ای جامع بود.

سرمربی نیوکاسل ادعا کرد که تیمش اکنون برای آینده خود بازی می کند و در تمرینات این هفته “روی دیگری” را برای او دیده است، اما او در برابر تغییرات عمده مقاومت کرد. در واقع با جانشینی برونو گیماریس که جو ویلاک مصدوم شد، تنها تغییر غیراجباری باعث شد که امیل کرافت جاویر مانکیلو را در دفاع راست جانشین کند.

در دقیقه 12، هاو چاره‌ای نداشت جز اینکه بسته‌اش را به هم بزند، و میگل آلمیرون را که اخیراً کم استفاده شده بود، به جای رایان فریزر، ران پا به میدان فرستاد.

در این مرحله مشخص شده بود که تیم لاژ در حال انجام ماموریتی است که از حملات تهاجمی اولیه نیوکاسل ضربه بزند و با کاهش سرعت در هر فرصتی، آنها موفق شدند هم میزبان خود و هم یک خانه کامل دیگر را در سنت جیمز پارک ناامید کنند.

هر دو دروازه بان را در میان انبوهی از پاس های کناری و رو به عقب تحت اشغال قرار داد. مسلماً فیلم‌های کوتاه بداهه‌پردازی عجیب و غریب با پاس چیپ باشکوه جانجو شلوی به آلن سن ماکسیمین که در حافظه ماندگار شد، لحن را افزایش داد، اما اینها استثناهایی از قاعده کلی بودند.

نگرانی فزاینده جمعیت زمانی که پاشنه پشتی فوق‌العاده جسورانه آلمیرون جلوی کریس وود را گرفت و با دراز کردن پایش روی زمین در محوطه جریمه غلبه کرد و به نوعی توپ را به تور قلاب کرد، نگرانی از بین رفت.

در حالی که نیوکاسل جشن می گرفت و لاگه تهدید می کرد که منفجر می شود، بررسی VAR نشان داد که گیمارس در ترکیب آفساید کسری قرار داشت و گل مردود بود. همانطور که مدیر گرگ ها به تدریج آرام شد، عمل به نوع قبلی بازگشت. به عبارت دیگر، این بازی حول ترکیبی از امتیازات بسیار ارزان مالکیت توپ از سوی هر دو تیم و مجموعه‌ای از افزایش توپ‌های بلند ناامیدکننده از سوی نیوکاسل بود.

در واقع در نیمه، عزم میهمان برای انجام یک بازی عمدتاً افقی – تنها نصف شانس Wolves شامل ضربه زدن جانی به خوبی از هدف بود – به عنوان یک دکمه بی صدا بسیار مؤثر عمل می کرد که عملاً یک عرصه در ابتدا خشمگین را خاموش می کرد.

وولز صرفاً بی جاه نبود، بلکه آنقدر فقیر بود که به سختی می‌توان به این موضوع اشاره کرد که دقیقاً چگونه از چنین فصل خوبی لذت بردند. رویداد. متاسفانه، اگر به طور معمول، آن را به هیچ.

حداقل تیم لاگه شروع به انجام چند سفر، البته هنوز نسبتاً نادر، از نیمه خود کرده بود و با کمی بیدار شدن هی چانگ هوانگ و ژائو موتینیو حتی گهگاه شروع به هجوم به جعبه نیوکاسل کرده بودند. زمانی که موتینیو در هنگام سقوط از روی یک ضربه ایستگاهی، یک سانتر متوالی افسانه ای را به ذهن خطور کرد که معمولاً هیچ کس نمی توانست با آن ارتباط برقرار کند.

اگر فابیو سیلوا می‌توانست به آن تحویل برسد، دفاع هاو ممکن بود با مشکل مواجه شود. آنها به شدت نیاز داشتند تا ابتکار عمل را دوباره به دست بیاورند، اما وقتی وود توپ خطرناکی را در محوطه به زمین زد، توپ به دست دن برن افتاد و مدافع میانی مستقیماً به سمت خوزه سا شوت کرد.

هنگامی که سنت ماکسیمین از موقعیتی امیدوارکننده، یک نیمه والی از بالای دروازه به زمین زد، بدبینی در جایگاه ها تقریباً محسوس بود، اما سپس وود آن پنالتی را برد. مهاجم میانی نیوزیلندی که از سوی سنت ماکسیمین و سپس جولینتون با پاهای شیک بازی می‌شد، در حالی که از سا دعوت می‌کرد تا به او ضربه بزند، با زیرکی پایش را رها کرد.

در حالی که مهاجم به زمین افتاد و داور، پیتر بنکس، به نقطه پنالتی اشاره کرد، دروازه بان لاگه با عصبانیت به هوای رقیق مشت زد. هنگامی که او آرام شد – و بررسی VAR تأیید کرد که او در آفساید نبوده است – وود ضربه را خودش زد و آن را در بالای دروازه به دروازه کوبید زیرا سا راه را اشتباه رفت.

با مهار مارتین دوبراوکا که باعث شد سیلوا از روی ارسال مارکال به گل تساوی دست یابد، کافی بود تا اطمینان حاصل شود که سطح دسی بل به صدای کامل در سوت پایان باز می گردد.