استفاده از Windrush برای توجیه قانون ویزای انگلستان برای پناهندگان اوکراینی کارشناسان را گیج می کند | اوکراین

چرا بریتانیا (بر خلاف هر کشور دیگری در اروپا) اصرار دارد که همه پناهندگان اوکراینی را ملزم به دریافت ویزا قبل از سفر به اینجا کند؟

در توجیه این تصمیم، پریتی پاتل، وزیر کشور، بار دیگر به رسوایی ویندراش به عنوان یک عامل کلیدی در امتناع دولت از لغو روادید برای افرادی که از اوکراین فرار می کنند اشاره کرد. اما این استدلالی است که کارشناسان مهاجرت را گیج کرده است.

موسسات خیریه پیشرو پناهندگان بارها از بریتانیا خواسته اند تا شرایط ویزا را برای پناهندگان اوکراینی لغو کند و خشم عمومی در مورد تاخیر در روند صدور ویزا افزایش یافته است.

پاتل در توضیح اینکه چرا بریتانیا پناهندگان را در فرآیند درخواست ویزا قرار می دهد، به بی بی سی گفت: “من کاملا مطمئن هستم که شما ممکن است در مورد رسوایی قبلی که ویندراش بود گزارش داده باشید – زیرا آنها هیچ مدرکی نداشتند که مردم سعی کردند آنها را حذف کنند. ویزاها به این دلیل مهم هستند که مستند هستند – به مردم این حق را می دهد که کار کنند، خود را تثبیت کنند و فرزندانشان را به مدرسه ببرند.»

ماه گذشته پاتل در بحثی در پارلمان همین توجیه را ارائه کرد و تاکید کرد که ویزا به دلیل “چیزی معروف به رسوایی ویندراش” ضروری است. نظرات او فریادهای خشم را در عوام برانگیخت، و او را وادار کرد تا اضافه کند: «آنها ممکن است از طرف دیگر فریاد بزنند، اما این روند از نظر تأیید، اعلان و اجازه سفر کاملاً حیاتی است، اما مهمتر از آن برای دادن وضعیت به افراد در زمانی که آنها می‌خواهند به آن‌ها بپردازند. به بریتانیا بیایید تا از این حق کار، حق دسترسی به برخی مزایا و همچنین تأیید دیجیتالی وضعیت آنها برخوردار شوید.

اما مقایسه تا حدودی گیج کننده است. رسوایی ویندراش باعث شد که دولت به اشتباه هزاران نفر را که کاملاً به طور قانونی در بریتانیا زندگی می کردند به عنوان مهاجران غیرقانونی طبقه بندی کرد و برخی از آنها دستگیر، بازداشت یا به کشورهایی که دهه ها قبل از آن در کودکی ترک کرده بودند، تبعید شدند. افراد آسیب دیده به طور قانونی در دهه های 1940، 1950 و 1960 وارد بریتانیا شده بودند، زمانی که یک اصل حرکت آزاد بین بریتانیا و کشورهایی که قبلاً توسط بریتانیا مستعمره شده بودند وجود داشت. هنگامی که محدودیت‌های مهاجرت در اوایل دهه 1970 تشدید شد، به همه اسناد جدیدی داده نشد، و هنگامی که بررسی اسناد تحت یک سری از سیاست‌های به اصطلاح خصمانه محیط زیست از سال 2012 به بعد تشدید شد، بسیاری از کسانی که تحت تأثیر قرار گرفتند نتوانستند ثابت کنند که حق دارند. برای زندگی در انگلستان اسنادی که ممکن بود به آنها کمک کند تا حق خود را برای حضور در اینجا ثابت کنند، توسط وزارت کشور در سال 2010 از بین رفت.

اکثر پناهندگان اوکراینی که از کشور فرار می‌کنند با گذرنامه‌های بیومتریک مدرن سفر می‌کنند و اگر پاسپورت نداشته باشند اکثر آنها کارت شناسایی دارند. برای معدود افرادی که بدون هیچ مدرکی از خانه های خود فرار کرده اند، می توان چک های متفاوتی را اعمال کرد. انور سولومون، مدیر اجرایی شورای پناهندگان، گفت که سیستم پناهندگی بریتانیا به گونه ای طراحی شده است که اطمینان حاصل کند که افرادی که بدون مدارک به اینجا می رسند، در هنگام ورود مدارک ارائه می کنند.

او گفت: «کل این تصور که ویزا تنها مکانیزمی است که کار اداری را تسهیل می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کسی می‌تواند در اینجا بماند و در نهایت مانند افراد ویندراش نمی‌شود که اصلا آب را نگه نمی‌دارد». “من فکر می کنم دولت عقب مانده است. پریتی پاتل تشخیص می‌دهد که باید عذرخواهی کند، و باید برای توجیه خود را کنار بگذارد – اما به نظر می‌رسد این توجیه نوعی استیصال است.

کالین یئو، وکیل مهاجرت و نویسنده کتاب به بریتانیا خوش آمدید: تعمیر سیستم مهاجرتی ما شکسته نیز متحیر بود و اظهار داشت: «من هیچ دلیلی برای مقایسه این موضوع با ویندراش نمی بینم. آن را فقط محاسبه نمی کند. به نظر می رسد یک سوء تفاهم کامل از نحوه عملکرد سیستم ویزا و مهاجرت است. اگر شرایط ویزا را برای اوکراینی ها لغو کنید، آنها در موقعیتی مشابه با اتباع اتحادیه اروپا یا گردشگران آمریکایی خواهند بود که به بریتانیا می آیند. آنها همچنان از کنترل پاسپورت عبور می‌کردند یا توسط یک افسر مهاجرت معاینه می‌شدند، و سپس می‌توانستند مانند یک گردشگر آمریکایی اجازه اقامت داشته باشند.