میکایلا مایر: “ما در حال تغییر ایده مردم در مورد زنان مبارز هستیم” | بوکس

میکائلا مایر به غافلگیر کردن مردم عادت دارد. او در 12 سالگی به یک گروه متال تمام دخترانه پیوست، اولین بازی خود را با گیتار باس در Whiskey A Go Go در لس آنجلس انجام داد، جایی که گروه‌هایی از The Doors تا Guns N’ Roses در آن نواختند. تا 15 سالگی به سراسر آمریکا سفر کرد.

مایر اکنون یکی از مبارزان زن پیشرو در جهان است و پیوندی ناگسستنی با آل میچل، مربی 77 ساله خود دارد. او همچنین قهرمان وزن‌های فوق‌العاده IBF و WBO است که آخرین تصورات اشتباهی که در مورد بوکس زنان وجود داشت را در نوامبر گذشته در لاس‌وگاس از بین برد.

مایر و مایوا هامادوچه نبردی وحشیانه را به راه انداختند که در سال گذشته در بین سه مبارزه برتر در بوکس مردان یا زنان قرار داشت. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که آنجا بودم، اما، با خاطرات شجاعت، مهارت و سرسختی او که هنوز در ذهن من باقی مانده است، این زن 31 ساله اهل کالیفرنیا هنوز وقتی ملاقات می کنیم من را شگفت زده می کند.

قهرمان جهان توضیح می دهد که قبل از اینکه با آتش و خشم هامادوچه روبرو شود، برای مانیکور و پدیکور رفته است. مایر با لبخند می گوید: «من همیشه این کار را قبل از دعواهایم انجام می دهم. من ناخن‌هایم را به همان رنگ لباس مبارزه‌ام درست کردم. بنابراین آنها برای مبارزه همدوش قهوه ای بودند. من همین کار را با انگشتان پاهایم انجام دادم.»

لاک براق ناخن او با چکمه‌های سیاه و دستکش‌های قهوه‌ای پنهان شده بود که در هنگام ایستادن و داد و ستد، خشونتی تار را حفظ می‌کرد. Hamadouche از برداشتن یک گام به عقب امتناع کرد و علیرغم خالکوبی شدن توسط ترکیبات تکان دهنده مایر به شلیک مشت ادامه داد.

مایر می گوید: «من هرگز در دعوا آنقدر آرام نبودم. “من توانستم سرعت کار را کم کنم و انجام این کار در زمانی که Hamadouche تعداد ضربات مشت بالایی دارد، سخت است. مردم معمولاً تحت چنین فشاری گیج می‌شوند، اما مربی آل من را در جیب خود به دعوا می‌کرد، با افراد قوی‌ای که به بدنش شلیک می‌کردند. او از زمانی که من حرفه ای شدم این کار را انجام می دهد [in 2017]چون می‌دانست که روزی با دختری مثل حمادوش روبرو خواهیم شد.»

مایر یک تصمیم واضح و متفق القول گرفت و می‌گوید: «او آنقدر که انتظار داشتم مشت محکمی نزد. بسیاری از توقف های او نه از قدرت ناک اوت یک ضربه، بلکه صرفاً شکست دادن حریفانش بود. من اینطور گفتم: «ترجیح می‌دهم با تو حرف بزنم تا اینکه به نظر برسم که دارم عقب‌نشینی می‌کنم».

آیا این مبارزه یک بار برای همیشه تصورات مربوط به بوکس زنان را تغییر داد؟ مایر می گوید: «البته. هر مبارزه‌ای که من این کار را انجام می‌دهم – اما آن مبارزه به‌ویژه اهمیت پیدا می‌کرد، زیرا سکوی بزرگ‌تری داشت. من در وگاس تیتر می زدم و چنین افزایشی وجود داشت. ما کم کم دیدگاه مردم را در مورد زنان مبارز تغییر می دهیم.»

این ماه برای بوکس بانوان یک ماه لرزان خواهد بود. شنبه شب، مایر که رکوردش 16-0 است، از عناوین جهانی خود در برابر یک آمریکایی دیگر، جنیفر هان، که سپتامبر گذشته به کتی تیلور باخت، دفاع کرد. سپس، در 30 آوریل، تیلور و آماندا سرانو در غنی‌ترین و بزرگترین مبارزه تاریخ بوکس زنان، تیتر مدیسون اسکوئر گاردن در نیویورک خواهند بود. مایر، که در کنار رینگ خواهد بود، امیدوار است با برنده دیدار کند.

این یک موقعیت برد-برد برای من است، زیرا مبارزه با کتی تیلور فوق‌العاده خواهد بود و مبارزه با آماندا سرانو برای آمریکا بسیار بزرگ است. بنابراین مبارزه با برنده رویای من است.”

مایر باید یک لشگر را در برابر تیلور یا سرانو بالا ببرد، اما این تغییر باید برای او مناسب باشد. من در وزن سبک بهترین حالت خود را خواهم داشت، زیرا به طور طبیعی در وزن 135 پوندی قوی تر خواهم بود، زیرا با 150 پوند راه می روم و 5 فوت 9 اینچ هستم. من برای تیلور یا سرانو بسیار آماده هستم.

او ابتدا باید هان را در کالیفرنیا شکست دهد. تیلور به من گفت که از مبارزه با هان لذت نبرده است زیرا در مقابل چنین حریفی تدافعی خوب به نظر نمی رسد. مایر می‌گوید: موضوع اینجاست. «کتی با همه به یک شکل مبارزه می‌کند و این کار را واقعاً خوب انجام می‌دهد. اما شما باید در برابر حریفان مختلف استراتژی داشته باشید و من این کار را انجام داده ام. می دانیم که هان سوار دوچرخه اش می شود و به سمت راست و چپ حلقه می زند، داخل می شود و می گیرد و نگه می دارد. این می تواند شما را زشت جلوه دهد و ناامید کننده است، اما من برای نشان دادن IQ بوکس خود هیجان زده هستم.

هوش و کاریزمای مایر در خارج از رینگ به همان اندازه قانع کننده است. او ممکن است زودرس باشد، اما او همچنین مشکل داشت زیرا مادرش با الکل و مواد مخدر مشکل داشت. مایر مسیر سخت خود را ایجاد کرد. من و بهترین دوستم از 10 سالگی شروع به نواختن موسیقی کردیم. من بیس می زدم و او گیتار می زد، بنابراین من هر روز بعد از مدرسه برای نواختن موسیقی به خانه او می رفتم. اما ما با هم اختلاف داشتیم، بنابراین من تبلیغی را در لیست کریگ قرار دادم.

با ادعای اینکه مایر 13 سال دارد، به جای 12 سال، «سه دختری که در یک گروه بودند با مایر تماس گرفتند و گفتند: «ما به یک نوازنده باس نیاز داریم، آیا می‌توانید ما را در مرکز خرید ملاقات کنید؟ من فراتر از سنم بودم و قسمتی از تاپ مشکی ام را با موهای قهوه ای روشن و نوک های مشکی و تمام سوراخ هایم نگاه کردم. با وجود اینکه آنها از من بزرگتر بودند، می گفتند: “باشه، این دختر از نوع موسیقی ما خوشش می آید…”

مایر دوست داشت در چند سال آینده در گروهی به نام Lia-Fail حضور داشته باشد، اما در دومین تور آمریکایی آنها تصمیم گرفت کار را ترک کند، زیرا «یکی از اولین دوست پسرهای وحشتناک من در مورد دوری از من مشکلاتی ایجاد می کرد، یک چیز نوجوان احمقانه. بعد از مدت کوتاهی خدا را شکر از او جدا شدم. سپس فاز مهمانی خود را داشتم. از حدود 15 و نیم تا 17 سالگی پدرم را در جهنم قرار دادم، هفته‌ها هر بار به خانه نمی‌آمدم.

مهمانی به این دلیل بود که پدرم ناگهان حضانت من و دو خواهرم را به عهده گرفت و قبل از بیدار شدن ما رفته بود و تا شب به خانه نیامد. بنابراین هیچ کس مرا برای مدرسه بلند نمی کرد. خواهرانم می رفتند، اما من عصیان می کردم، مثل: “من می روم خانه دوست پسرم تا با هم وقت بگذارم، دیگ دود کنم، هر کاری می خواهم بکنم.” من از دبیرستان اصلی ام اخراج شدم و به مدرسه ای رسیدم که همه بچه های بد در آنجا می روند. آن زمان بود که بوکس را پیدا کردم و این تجلی را داشتم: «نمی‌خواهم به این مسیر بی‌معنی ادامه دهم. من می خواهم موفق باشم، می خواهم در چیزی خوب باشم.’

«من نوجوانی مشکل‌دار بودم، بنابراین وقتی به خانه آمدم و گفتم: «بابا، کسی یک باشگاه بوکس راه‌اندازی کرده است». ‘باشه عالیه.’ من ابتدا با یک مربی موی تای شروع کردم و ضررهایی داشتم، بنابراین پدرم می دانست که زمان آن رسیده است که یک مربی واقعی بوکس برای من پیدا کند. او در وب‌سایت USA Boxing بود و از برنامه‌ای در میشیگان مطلع شد که در آن می‌توانم به کالج بروم و با مربی دو دوره المپیک، آل میچل، تمرین کنم. قبل از اینکه بفهمم، دو هفته دیگر مرا می‌خواستند.»

میچل، بوکسور حرفه ای برجسته خود، ورنون فارست را که در آن سال، 2009 به قتل رسیده بود، از دست داده بود، و او غمگین بود. مایر اذعان می کند: «او من را نیز گرفت زیرا برنامه در حال از دست دادن بودجه خود بود. آل اینطور بود: “بوکس زنان اکنون در المپیک است، پس او را بیاورید. من باید این نقاط را پر کنم.”

مایر تاکید می‌کند که تمام موفقیت‌هایش را مدیون میچل است – اما زمانی که متوجه شد اشتهای بی‌شماری برای کار سخت و میل عمیقی برای موفقیت دارد، به او روح تازه‌ای بخشید. او خالکوبی حروف اول او را روی دستش به من نشان می دهد. من چهار سال دیگر آنجا ماندم، برای المپیک 2016 تمرین کردم و زمانی که در آزمون های المپیک پیروز شدم و تیم را ساختم، شما از مربیان اصلی خود دور می شوید. آنها از شما می خواهند که با تیم در مرکز تمرین المپیک در کلرادو اسپرینگز تمرین کنید. همانطور که داشتم برای ترک Al آماده می شدم، فکر کردم: “می خواهم آن حروف اول را روی دستانم بیاورم، زیرا او کسی بود که مرا به اینجا رساند، او این دست ها را ساخت.” این ادای احترام من به اوست.

آن روز به باشگاه رفتم و گفتم: امروز نمی توانم با کیسه های سرعت کار کنم. دستم بسته شده بود و به او گفتم که تازه آن را خالکوبی کرده ام. آه می کشید: خدای من، این جوانان! بعداً دوست دخترش گفت: “میکایلا، خالکوبی خود را به من نشان بده.” بنابراین من به آنها نشان دادم و وقتی آل حروف اول خود را دید، چنین گفت: “اوه، اوه، شما مجبور نبودید این کار را انجام دهید!”

پس از مبارزه هامادوچه، مایر دستمزد خوبی به او داد. فکر کردم: ما 13 سال است و او از من پول زیادی به دست نیاورده است. او بیشتر از زمانی که دریافت کرده است، وقت گذاشته است. آل زنگ می‌زند و می‌گوید: «فقط می‌خواهم بگویم بابت پول از شما تشکر می‌کنم. اگر می خواهید پول کمتری به من بدهید، اشکالی ندارد. من به شما نیاز دارم که نجات دهید. من می گویم: “مربی، آیا تو دیوانه ای؟” من بالاخره می توانم مقدار زیادی تغییر به شما بدهم. بگیر!»

مایر از شروع حرفه بوکس خود می گوید: «من خیلی روی آن متمرکز بودم. من یک افراطی هستم بنابراین به بوکس نیاز داشتم. مربی آل فرد مناسبی بود که به من در جاه طلبی هایم کمک کرد.” وقتی از او می‌خواهم این جاه‌طلبی را به یک جمله تبدیل کند، به بالا نگاه می‌کند و لبخند می‌زند: “من می‌خواهم بهترین مبارز زن دنیا باشم.”

میکائلا مایر از عناوین یکپارچه خود در وزن فوق العاده در برابر جنیفر هان در ساعات اولیه یکشنبه 10 آوریل به صورت زنده در Sky Sports دفاع کرد.