آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تونی ویندزور مستقل سابق و اورالد کامپتون، مدافع راه‌آهن داخلی، از پنج نامزد مستقل در انتخابات منطقه‌ای در تلاش برای تغییر نمایندگی سیاسی در مسیر پیشنهادی راه‌آهن داخلی یا نزدیک به آن حمایت کرده‌اند.
ویندزور، نماینده سابق نیوانگلند قبل از بارنابی جویس، گفت که اگر جوامع محلی در پارلمان معلق نماینده مستقلی داشته باشند، در مورد نگرانی هایشان درباره راه آهن داخلی شنیده می شوند. ویندزور یکی از سه استقلالی بود که موازنه قدرت را در دوره دولت گیلارد حفظ کرد.
ویندزور گفت: “مشکلات آشکاری در مسیر فعلی وجود دارد و مدیران فعلی علاقه ای به شنیدن در مورد آن ندارند.”
انگیزه من این است که نمایندگانی در امتداد خط داشته باشم که آنچه را که مردم محلی در مورد مسیرها می گویند، بپذیرند. تا آنجا که من می دانم، هیچ کس نمی گوید که راه آهن داخلی را نمی خواهد.»
جوامع خواستار ساختن راه آهن در مسیرهای جایگزین بر اساس دانش محلی شده اند، به ویژه در مورد خطر سیل، در مکان هایی مانند Narromine و Narrabri در NSW، و Milmerran در کوئینزلند.
ویندزور و کامپتون از سوزی هولت در گروم، کیت هوک در کالار، پنی اسکات در ریورینا، هلن هاینز در ایندی، راب پریستلی در نیکولز و سوزان بندیکا برای کرسی سنای ویکتوریا حمایت می کنند.
کامپتون، که در ابتدا جان هوارد را برای راه آهن داخلی در دهه 1990 لابی کرد، گفت که هیچ یک از نامزدها موظف به حمایت از دستور کار خاصی در راه آهن داخلی نیستند.
او در کنسرسیومی مشارکت دارد که می خواهد یک پیوند گلادستون به گوندیوندی بسازد. اما او به منتقد شدید اجرای جدیدتر راه آهن داخلی تحت ائتلاف تبدیل شده است و آن را به عنوان “خیانت بزرگ حزب ملی” توصیف می کند.
کامپتون گفت که از تعهد دولت موریسون در سال 2017 برای ساخت اولین مرحله پروژه استقبال می کند، اما از اینکه شرکت راه آهن استرالیا (ARTC) درخواست های جامعه محلی برای بررسی مسیرهای جایگزین را نادیده گرفته است، وحشت زده شده است.
کامپتون گفت: «من با گروه‌های معترض از ملبورن تا بریزبن تماس‌های تلفنی دریافت می‌کنم و زوم می‌کنم مبنی بر اینکه دارایی‌های آنها در حال نابودی است و آنها با من تماس می‌گیرند، زیرا من در اصل درگیر بودم». “مشارکت من این است که عدالت را برای آنها به دست آوریم [sure] همه آنها موفق می شوند.»
کامپتون گفت که جوامع روستایی که تحت تأثیر نامطلوب ساخت راه‌آهن داخلی قرار می‌گیرند، سود چندانی نخواهند دید، زیرا از بندر ملبورن شروع نمی‌شود یا در بندر بریزبن به پایان نمی‌رسد.
او گفت: «این برای جوامع روستایی کاملاً بی فایده است. تنها کاری که قرار است انجام شود این است که حمل بار را با بالاترین سرعت ممکن بین دو شهر پایتخت انجام دهد و صنعت حمل و نقل را از کار بیاندازد.
برای دریافت خبرنامه ایمیل دو هفته‌ای شبکه روستایی Guardian Australia ثبت نام کنید
یک سخنگوی ARTC گفت که ساخت زیرساخت های بزرگ به اندازه و محدوده راه آهن داخلی یک کار پیچیده است.
در سال مالی گذشته، ARTC می‌گوید که 14000 جلسه توجیهی با اعضای جامعه از جمله کوبیدن در، جلسات، تماس‌های تلفنی و همچنین جلسات توجیهی رو در رو برای گروه‌های مدافع کلیدی و 33 جلسه کمیته مشورتی جامعه در سراسر برنامه در طول آن مدت برگزار کرده‌اند. .
یک سخنگوی گفت: «ما تصدیق می کنیم که تأثیراتی هم بر مالکان زمین و هم بر جوامع وجود دارد. برای این منظور، ARTC با مالکان زمین و جوامع آسیب دیده در مورد طیف وسیعی از مسائل و فرصت هایی که راه آهن داخلی به ارمغان می آورد، مشورت کرده است.
ما بر اساس بازخورد جامعه برای بهبود طراحی و دستیابی به نتایج بهتر، از جمله ایجاد دسترسی ایمن برای دام ها و ماشین آلات بین املاک، اجتناب از یا کاهش قطع مزرعه، جایگزینی گذرگاه های همسطح با پل های روی خط ریلی برای ارائه دسترسی ایمن تر به جاده های محلی و کاهش سر و صدا عمل می کنیم. تأثیرات بر جوامع.»
دفتر بارنابی جویس، رهبر ملی و وزیر زیرساخت از اظهار نظر خودداری کرد.
در بودجه سال 2017، اسکات موریسون، خزانه دار وقت، از تزریق 8.4 میلیارد دلار سهام به ATRC خبر داد. اما در سال 2021 یک تحقیق سنا نشان داد که هزینه ها به 14.3 میلیارد دلار رسیده است و پیش بینی ها به 20 میلیارد دلار نزدیکتر شده است.
ویندزور گفت که حجم بودجه مستلزم نگاه استراتژیک تری به سرمایه گذاری در منطقه استرالیا است.
او گفت: «ما به کمی عقل نیاز داریم که دوباره وارد بحث شود.
ما باید به این فکر کنیم که چگونه می توان از این پول در زیرساخت های منطقه ای استفاده کرد. من از سرمایه‌گذاری منطقه‌ای حمایت می‌کنم، اما اگر نگاهی به مسیر حمل‌ونقل بیندازید، می‌توانید نیمی از پول را صرف ارتقای خط بین نیوکاسل و موری کنید.»
هولت گفت که راه آهن داخلی یک مسئله کلیدی در مقر Groom بود، به ویژه بین پیتسورث و تووومبا. هولت گفت که از راه آهن داخلی حمایت می کند، اما علیرغم تلاش آنها ساکنان به او می گویند که صدای آنها شنیده نشده است.
او گفت: «ما همه طرفدار راه آهن داخلی هستیم. بخش بعدی فرآیند مهم است و دولت‌های فدرال باید وارد عمل شوند.
“جامعه ایده های هوشمندانه ای در مورد مسیرهای جایگزین دارد، آنها می خواهند راه آهن داخلی را به عنوان یک مزیت ببینند، اما می خواهند حداکثر استفاده را از آن ببرند. باید قابل دوام باشد.»
هوک گفت اگرچه راه آهن داخلی مستقیماً از هیچ منطقه ای در رای دهندگان او عبور نمی کند، Calare یک کاسه غذا بود و می توانست به شبکه حمل و نقل بزرگتر دسترسی داشته باشد.
“در آن زمینه [the inland rail] برای Calare چیز خوبی خواهد بود، اما با بیان این موضوع، من به عنوان یک فرد مستقل می‌خواهم پروژه‌هایی را با یک مورد تجاری محکم و تخصص بی‌طرفانه و مهمتر از همه با مشورت با جوامع تحت تأثیر انجام دهند.»
اندرو گی، نماینده مجلس Calare، گفت که راه آهن داخلی از رای دهندگان او عبور نمی کند.
جی گفت: “من فقط یک ایمیل در مورد آن داشتم که به آن پاسخ داده شد.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
